Pająki naziemne to najbardziej liczna grupa wśród ptaszników. Z tego powodu wybór pierwszego ptasznika często pada na przedstawiciela tej grupy. Rzadko się wspinają, nie budują głębokich kryjówek i bywają aktywne również za dnia. Należą do nich największe znane ptaszniki, takie jak Teraphosa blondi czy Lasiodora parachybama oraz najmniejsze Cyriocosmus elegans. Są w śród nich ptaszniki charakteryzujące się niezwykle łagodnym usposobieniem (np.: Brachypelna albopilosum), które zamiast atakować wolą uciec czy skulić się, ale też takie, które bardzo często reagują na ingerencję agresją czy wyczesywaniem parzących włosków z odwłoka (np.: Brachypelma vagans, Acantoscuria geniculata). Włoski te mogą stanowić poważny problem, gdyż są silnym alergenem powodującym podrażnienia błon śluzowych i skóry. Za zdecydowaną zaletę w ich hodowli można uznać mniej skryty od innych ptaszników tryb życia, długowieczność (niektóre mogą dożyć nawet 25 lat), dużą płodność (Lasiodora parachybama w jednym kokonie może złożyć nawet 1000 jaj), oraz wśród wielu gatunków stosunkowo słabą siłę jadu.

Za najbardziej popularne uważa się Brachypelmy (B. albopilosum, B. angustum, B. albiceps), natomiast ptaszniki o najbardziej imponującym ubarwieniu to m.in.: Chromatopelma cyanocubescens, Pamphobeteus ornata czy Cyriocosmus elegans.

Ptaszniki podziemne są najrzadziej wybierane przez niedoświadczonych hodowców. Tak rzadki wybór spowodowany jest kilkoma czynnikami: ptaszniki te kopią nory, nierzadko nawet na głębokość przekraczającą pół metra. Są zwierzętami skrytymi i rzadko przebywają na powierzchni. Cechuje je także bardzo duża agresywność. Nie wyczesują co prawda włosków, ale niemal zawsze próbują ukąsić swojego napastnika. Ich jad jest bardzo silny i może spowodować nawet śmierć człowieka. Są to jednak zwierzęta niezwykle ciekawe. Ich ciało ma wiele przystosowań do podziemnego trybu życia (Eucratoscelus pachypus). Wiele z nich jest również bardzo atrakcyjnie ubarwiona (np.: Pterinochilus murinus, Ornithochilus aureotibialis). Ptaszniki z rodzaju Ceratugyrus posiadają na karapaksie chitynowy wyrostek, co jest ewenementem w świecie ptaszników.

Za najpopularniejsze ptaszniki podziemne uważane są np.: Hysterocrates gigas czy Pterinochilus murinus. Do bardzo wymagających w tej grupie należą: Haplopelma lividum, czy Ephebopus rufescens.

Głównymi założeniami, jakimi kierujemy się przy wyborze ptasznika są: jakiego typu ma być to ptasznik, czy jest wymagający pod względem hodowli, oraz czy jesteśmy w stanie poradzić sobie z jego temperamentem. Jeżeli rozważnie rozpatrzymy powyższe kwestie, na pewno znajdziemy pająka odpowiedniego dla siebie.