Brudnica nieparka

Mimo, że znana jest dziś szczególnie ze swych szkodniczych właściwości, żerując głównie na drzewach owocowych, lipach i liściach dębu, uznawana jest także za odmianę niesprawiającą hodowcom wielu problemów. Początkujący amatorzy tego nocnego motyla, oczekujący zazwyczaj dużych i efektownych wizualnie owadów, nie będą jednak usatysfakcjonowani. Brudnicę nieparkę charakteryzuje nieznaczna rozpiętość skrzydeł (około 4 cm) i kremowo-brunatne ubarwienie. Samica brudnicy nieparki jest nieznacznie większa od swego partnera. Jej gąsienice żywią się głównie liśćmi. Hodowca musi być jednak przygotowany, iż każda z nich w ciągu swego rozwoju może mieć zapotrzebowanie nawet na kilkanaście sztuk.

Niedźwiedziówka kaja

Ten nocny motyl jest łatwy w hodowli. Charakteryzuje się dwukolorowym ubarwieniem i występującymi na wierzchnim skrzydle brązowymi plamami na białym tle. Żywi się głównie liśćmi grabu, brzozy, olszy i wierzby. W stadium gąsienicy ma wyjątkowo duże zapotrzebowanie na pokarm. Najwłaściwszą porą do znalezienia niedźwiedziówki jest wczesny słoneczny poranek. Szczególnie uprzywilejowane pozostają oczywiście miesiące letnie: od czerwca do sierpnia. Wtedy motyl chętnie pojawia się między innymi na wyrębach leśnych, w rowach czy na torowiskach.

Pawica grabówka

Najłatwiej znaleźć ją można w lasach obfitujących we wrzosy i wikliny. Jej samce latają przede wszystkim w dni pogodne, głównie w poprze popołudniowej w kwietniu i maju. Samiczki z kolei w ciągu dnia preferują siedzenie na krzakach, gdzie łatwo je odnaleźć – wyróżniają je bowiem duże oka na skrzydłach. Jaja, dochodzące w jednym złożu do 25-50 sztuk, owady składają nocą. Warto kolejno wystawić je na dwór, gdyż tam rozwijają się zdecydowanie lepiej niż w domu. Gąsienice pawicy grabówki żywią się przede wszystkim tarniną, jeżyną i wierzbą.

Lotnica zyska

Preferuje głównie lasy bukowe, choć nie gardzi też mieszanymi. Jej gąsienice chętnie żywią się grabem i lipą. Rudobarwne samce tego dużego, pięknego motyla pojawiają się głównie rano, poszukując swoich żółtych samiczek. Te z kolei znaleźć niełatwo. Unikają bowiem przemieszczania się w ciągu dnia, preferując pozostawanie nisko nad ziemią. Rozciągłość skrzydeł tego motyla wynosi od 6 do 8 cm.

Zawisak tawulec

Zawisakowate także zaliczane są do motyli polecanych początkującym hodowcom. Rozpiętość skrzydeł tawulca dochodzi do 12 cm, stąd uznawany jest za owada wyjątkowo pięknego i efektownego. Wyróżniają go duże, ciemnobrązowe skrzydła z białymi paskami. Najczęściej znaleźć go można w parkach i ogrodach, gdzie rośnie bez, wiciokrzew czy goździki. Motyle przylatują późnym wieczorem do kwiatów o dużych kielichach, na których żerują za pomocą długiej ssawki. Ich gąsienice preferują odżywianie przede wszystkim ligustrem pospolitym i jesionem.