Pająki to zwierzęta drapieżne, których ofiarami padają zwykle mniejsze od nich bezkręgowce, ale także małe kręgowce. Wybór menu dla pająka w terrarium jest ważnym czynnikiem, które ma zasadniczy w wpływ na jego zdrowie i długość życia.

Na zagadnienie żywienia składają się trzy zasadnicze problemy:

Czym karmić?

Na rynku możemy znaleźć bardzo różnorodną ofertę handlową zwierząt karmowych. Do najbardziej popularnych (i na żywieniu nimi będzie się opierał poniższy tekst) należą: świerszcze, szarańcza, plankton łąkowy (głównie owady prostoskrzydłe), mącznik młynarek, zoofobas (drewniak), muszka owocówka, mol woskowy (większy i mniejszy), mucha domowa (larwy jak i imago), karaczany, noworodki mysie.

Świerszcze to uniwersalne zwierzęta karmowe, ich wylęg jest odpowiedni dla bardzo młodych ptaszników mniejszych gatunków (np. Cyriocosmus elegans), młodych czarnych wdów (Latrodectus mactans) czy egzotycznych skakunów (Salticidae) Większe świerszcze są odpowiednie dla podrośniętych pająków lub dorosłych pająków małych gatunków. Natomiast dorosłymi można karmić średniej wielkości ptaszniki (również dorosłe), tarantule (Lycosidae), czy pająki bananowe (Heteropoda venatoria).

Szarańcza, a dokładniej jej postać dorosła (nimfy szarańczy są wielkości świerszczy, więc możemy przyjąć podobną zasadę, co do karmienia świerszczami) jest polecana jako zwierzę karmowe dla dużych gatunków ptaszników (np.: Lasiodora parahybana, Hysterocrates gigas).

Plankton łąkowy może być dobrym rozwiązaniem podczas lata i wczesną jesienią dla pająków tworzących sieci łowne takich jak prządki (Nephilia) czy czarne wdowy.

Larwy mącznika młynarka nadają się tylko dla pająków małych wielkości i polujących aktywnie. Czyli są odpowiednia dla młodych ptaszników, skakunów i tarantul. Pamiętać należy, że są to owady, które nie mogą stanowić podstawy diety z powodu dużej zawartości białka w organizmie.

Larwy zoofobasów są większe od larw mącznika młynarka, ale zasada karmienia nimi jest dosyć podobna, co do larw mączników.