Utrzymanie swoich zwierząt w zdrowiu i idealniej kondycji jest satysfakcjonujące. Jednak dopiero udane rozmnożenie podopiecznych daje pełnię szczęścia każdemu hodowcy. A jeżeli zamierzamy rozmnażać swoje węże, na pewno spotkamy się z zagadnieniem „zimowania”.

O co chodzi z zimowaniem?

W warunkach naturalnych zegar biologiczny węży uzależniony jest od zmian takich parametrów jak: temperatura, wilgotności, natężenie opadów, nasłonecznienie, czyli krótko mówiąc od zmian pór roku. Gatunki pochodzące z obszarów o sezonowych spadkach temperatury, aby przetrwać muszą zapadać w stan hibernacji (sen zimowy). Długość zimowego spoczynku zależy od zasiedlanej strefy klimatycznej i może trwać od kilku tygodni do blisko pół roku. Gatunki pochodzące z obszarów równikowych lasów deszczowych w ogóle nie przechodzą „typowego” zimowania, a ich cykl życiowy uzależniony jest od pory deszczowej i suchej. I z tej przyczyny, w warunkach domowych, gdy chcemy uzyskać potomstwo od danego gatunku węży musimy dokładnie poznać klimat obszaru naturalnego występowania danego gatunku. Dzięki temu możemy zasymulować konkretne zmiany, aby pobudzić układ rozrodczy węży do właściwej pracy.

Ważne informacje o zimowaniu

Istotne jest, aby do zimowania (czyli również do rozmnażania) wybierać osobniki dojrzałe płciowo i w dobrej kondycji. Nie należy zimować osobników młodych, chorych, wątpliwej kondycji (np. po niedawno wyleczonej chorobie, długo nie jedzących) oraz nie powinno się zimować węży dorosłych, których nie zamierzamy rozmnażać.

Kolejną istotną sprawą jest fakt, że wiele gatunków węży skutecznie rozmnaża się bez stosowania jakiegokolwiek zimowania. Jednak stosując ten zabieg najczęściej znacznie zwiększamy możliwość sukcesu. Zimowane w tym samym czasie i warunkach osobniki powinny w tym samym czasie osiągnąć gotowość rozrodczą.