Żywienie

„Zbożówki” zazwyczaj nie są problematyczne w karmieniu i z chęcią pochłaniają zarówno żywy (odradzam z powodu możliwości pokaleczenia węża przez podawane zwierzę) jak i martwy (świeżo – humanitarnie! ubity lub mrożony – po wcześniejszym dokładnym rozmrożeniu i lekkim podgrzaniu) pokarm. Węże karmimy tylko całymi zwierzętami o wielkości odpowiedniej do wielkości gada.

Młode powinny dostawać pokarm nie grubszy niż wąż w najszerszym miejscu. Sprawdzą się tu mysie oseski lub biegusy. Podrośnięte węże możemy karmić szczurzymi oseskami, biegusami lub dorosłymi myszami.

Wężom dorosłym podajemy myszy, średniej wielkości szczury, jednodniowe pisklęta kurze lub chomiki (nie za często – „uzależniają” tzn. część węży później ciężko przestawić na inny pokarm). Młodym wężom podajemy pokarm, co około 4-6 dni. Podrostkom raz w tygodniu, a dorosłe wystarczy karmić raz na 2 tygodnie. Można również częstotliwość podawanego pokarmu dostosować do zmian aktywności naszego podopiecznego.

Wąż najedzony leży zwinięty pod źródłem ciepła i trawi pokarm. Gdy jego aktywność wzrasta i wąż pełza po całym zbiorniku „przeszukując” wszystkie jego zakamarki oznacza to, że powinno nastąpić kolejne karmienie. Nie należy jednak przesadzać z ilością i wielkością pokarmu, gdyż w połączeniu ze znacznie ograniczoną przestrzenią życiową może to niekorzystnie wpłynąć na kondycję gada.