Żywienie

Żywienie nie stanowi większego problemu. Podstawą jest ziarno w formie suchej i skiełkowanej (głownie proso, kanar, słonecznik i niełuskany owies), oraz owoce i warzywa (można podawać wszystkie owoce z wyjątkiem awokado i cytrusów w skórce – skórka jest pryskana chemią, warzywa zarówno surowe, jak gotowane, ponadto gotowany ryż czy makaron), a także zielonka (sałatę lepiej podawać w niewielkich ilościach, chyba że mamy pewność, iż nie jest pełna metali ciężkich, warto w sezonie letnim zbierać dojrzały tasznik, babkę lancetowatą, mniszek lekarski, gwiazdnicę pospolitą czy rdest ptasi). Ponadto ważny jest codzienny dostęp do źródła minerałów (sepia, kostka wapienna, preparaty mineralno-witaminowe, kruszone skorupki jajek) i świeża woda. Hodowcy radzą także by raz na jakiś czas podawać kawałki węgla drzewnego.

Każdy ptak ma swoje indywidualne preferencje pokarmowe, najważniejsze, aby dieta była urozmaicona. Warto eksperymentować z różnymi smakołykami, o ile nie jest to czekolada, nie ma w tym tłuszczu, chemii, soli czy kofeiny. Dodatkowo w formie przysmaku raz na jakiś czas można dać pupilowi kolbę z ziarnami, biszkopty lub kłosy prosa. Papugi chętnie obgryzają też korę z drzew owocowych, wierzby czy leszczyny. W okresie pierzenia dobrze jest wzmocnić ptaki preparatami z jodem i siarką, natomiast w okresie lęgowym nieodłącznym dodatkiem jest mieszanka jajeczna (lub twaróg, czy mączniki). Również jedzenie można uczynić zabawą, z której ptaki będą miały rozrywkę, podając je w niecodziennej formie (np. nawlekać owoce na nitkę czy wykałaczkę i zawieszać w klatce).

Rozmnażanie

Rozmnażanie nie powinno sprawiać problemów i jeśli para jest dobrze dobrana (ptaki akceptują się, chętnie spędzają czas blisko siebie, nawzajem pielęgnują i karmią) i niespokrewniona, wystarczy odpowiednia dieta i obecność budki lęgowej (pionowa 15x15x20 lub pozioma 15x20x15, z wgłębieniem lub podłożem torfowym umożliwiającym samicy utworzenie niecki na jaja, za wyściółkę służy niewielka ilość trocin), by pobudzić ptaki do lęgów.