Woliera pokojowa

Woliera pokojowa jest jakby większą klatką, tylko że można w niej trzymać więcej ptaków. Świetnie nadaje się do trzymania parki średnich papug, czy całego stadka ptaków mniejszych rozmiarów.

Ładnie urządzona woliera będzie ozdobą w każdym mieszkaniu. Dodatkowo, prawidłowo urządzona woliera sprawia, że ptaki mają przestrzeń do lotu zapewnioną w jej środku i nie trzeba ich wypuszczać na zewnątrz. Jej utworzenie polega najczęściej na odcięciu siatką kawałka pokoju (od podłogi do sufitu) lub zamknięciu wnęki, musi być jednak na tyle długa, by ptaki mogły w niej swobodnie latać. Dobrze sprawdza się także zabudowany taras lub balkon.

Szkielet woliery buduje się z drewna lub metalowych prętów (szczególnie zalecane do większych papug z tendencją do niszczenia), na których obciąga się siatkę. Oczka siatki muszą być dostosowane do wielkości głowy ptaków. Zbyt duże oczka mogą spowodować ucieczkę z woliery, albo utknięcie głowy w otworze i śmierć ptaka. Podłoga w wolierze nie może mieć żadnych szczelin i musi być wodoodporna. Najlepiej wyłożyć ją terakotą lub płytkami z piaskowca (nie zaleca się linoleum, gdyż jest trujące, a jeśli dostanie się pod nie woda, podłoga zgnije).

W pokoju, w którym stoi woliera, powinno być zapewnione dobre źródło światła albo naturalnego (najlepiej duże okno skierowane na wschód lub południe), albo sztucznego oświetlenia (żarówka w wolierze powinna być zabezpieczona siatką, albo znajdować się poza nią). Można umieścić w wolierze rośliny doniczkowe (nietrujące, najlepiej trzykrotki), albo sadzić ziarno (np. pszenicę). Zasady wystroju woliery są takie same jak w klatkach, ale z większym naciskiem na zachowanie przestrzeni do lotu.