Kakadu (Cacatuidae) jest to rodzina papug australijskich o charakterystycznym wyglądzie, z długim czubem na głowie, krępej sylwetce i masywnym dziobie. Należą do nich takie ptaki jak żałobnica palmowa, molucka czy kakadu salomońska.

Charakterystyka gatunku

Są to stosunkowo duże papugi (od 30 cm długości – kakadu żółtlica, do ponad 60 cm – u żałobnic) pochodzące z Australii, Nowej Gwinei lub okolicznych wysp. Mają charakterystyczny wygląd z dużym czubem (który wyraża ich nastroje), masywnym, ciemnym dziobem, krępą sylwetką i najczęściej jasnym, białym lub różowym upierzeniem (rzadziej ciemne, szare lub czarne). Ich majestatyczny wygląd sprawia, że wielu z nas marzy, by mieć je w domu. Tymczasem nie są to ptaki łatwe w utrzymaniu.

Hodowla

Należą do jednych z najdroższych ptaków na rynku (od kilku do kilkudziesięciu tysięcy za osobnika) i trudnych w hodowli. Wielkość woliery dla pary mniejszych kakadu (długości około 30-40 cm, np. kakadu żółtlica, różowa, goffina) powinna wynosić 6 m długości x 2,5 m wysokości x 1,25 m szerokości, zaś dla największych (np. żałobnice czy kakadu molucka) – 10x3x2 m. Mniejsze woliery źle wpływają na kondycję psychofizyczną ptaków i chęć przystępowania do lęgów, a także wzmagają ich agresję.

Najlepszym sposobem ich trzymania są woliery ogrodowe z możliwością ogrzewania przy niższych temperaturach lub długie woliery pokojowe. Woliera musi być zbudowana solidnie, na stalowej konstrukcji, obleczona grubą stalową siatką, zaś ściany osłaniające z grubego betonu i kamienia. Wszystkie elementy wyposażenia powinny być wykonane ze stali lub zabezpieczone. Należy zabezpieczyć również wszelkie śruby, krany czy włączniki (szybko zaczną je rozkręcać), a karmniki powinny być mocno przytwierdzone, najlepiej również metalowe. Wszystkie elementy drewniane (oraz wykonane z miękkich materiałów np. otynkowane lub ceglane ściany) będą przez papugi niszczone i rozdłubywane ze względu na potrzebę ścierania mocnego dzioba. Z tego względu nie warto również sadzić drzewek ani krzewów. Nie może jednak zabraknąć grubych konarów i lin, po których papuga będzie się mogła wspinać lub zwieszać. Jeśli woliery są ułożone szeregowo i mają wspólne boczne ściany, powinny być wykonane z podwójnej siatki, tak by ptaki się widziały, ale nie mogły się nawzajem okaleczyć.