Niestety, papuga, która ułożyła sobie życie z człowiekiem, zwykle jest względem niego niezwykle zaborcza. Duże papugi są agresywne względem innych par i ściśle bronią swojego areału lęgowego, dlatego jeśli poczują się zagrożone (opiekun będzie poświęcał więcej uwagi komuś innemu), mogą stać się agresywne nie tylko wobec intruza, ale również samego opiekuna. Dlatego nie jest to również ptak dla osób prowadzących bujne życie towarzyskie, a często problemem jest nawet życiowy partner właściciela (mogą nie tolerować nawet ludzi, z którymi związaliśmy się znacznie wcześniej niż one pojawiły się w naszym domu, albo nie będą tolerowały nas, bo za partnera uznają kogoś innego z domowników).

Duże papugi mają bardzo silne dzioby, którymi mogą przeciąć nawet stalowy drut. Dlatego wypuszczając je na swobodne loty po mieszkaniu, trzeba mieć na uwadze skalę zniszczeń, jakich taki ptak może dokonać. Niszczenie książek, kwiatów, czy zrzucanie różnych przedmiotów z półek jest niczym w porównaniu ze zniszczonymi meblami, obskubanymi ścianami, rozdłubanymi gniazdkami, czy poprzecinanymi kablami. Są bardzo inteligentne i pozostawione choć chwilę bez nadzoru mogą coś odkręcić, odciąć, czy zrzucić. Wszystko jest dla nich interesujące. W pomieszczeniach, w których papuga przebywa nie mogą stać żadne trujące rośliny, drogocenne lub niebezpieczne przedmioty, wszelkie kable, kontakty, kurki itp. muszą być zabezpieczone grubą, stalową siatką. Należy także uważać na bezpieczeństwo dzieci i innych zwierząt, którym, przy nieostrożnym traktowaniu, papuga może zrobić krzywdę. Nawet oswojona papuga, gdy się czegoś przestraszy, np. gdy ktoś przy niej gwałtownie się poruszy czy krzyknie, może boleśnie dziobnąć.

Zachowania papug w hodowli

W naturze papugi cały czas trzymają coś w dziobie, żując, skubiąc i jedząc, dlatego w pomieszczeniu, w którym się znajdują, nie może zabraknąć różnych zabawek przeznaczonych dla nich do popsucia. Zabawki można wykonać z drewna (nietrującego, np. owocowego), papieru (niezadrukowanego), kartonów, grubych lin, gałązek, a także z jedzenia. Aby szybko nie straciły zainteresowania nową zabawką, najlepiej, gdy jest to forma zagadki, po której rozwiązaniu czeka nagroda w postaci smakołyku. Np. jeśli ulubiony smakołyk włożymy do pojemnika, który papuga najpierw musi otworzyć. Im więcej uwagi ptak poświęci zabawkom, tym mniej jej skupi na niszczeniu wystroju pomieszczenia, w którym się znajduje.

Inteligencja papug w warunkach hodowlanych jest ich zgubą, ponieważ ptaki cierpią na nudę. W naturalnym środowisku żerują na dużym obszarze, muszą pamiętać w jakim czasie jakie owoce dojrzewają, całe dnie spędzają na poszukiwaniu i zdobywaniu jedzenia, natomiast w niewoli jedzenie jest im podawane pod nos, często już nawet pokrojone i wyłuskane z łupin. Podstawową zasadą walki z nudą będzie więc komplikowanie im formy podawania jedzenia. W jaki sposób to robić, opisane zostało w osobnym artykule o żywieniu papug.

Duże papugi często zapadają na choroby grzybicze dróg oddechowych, co wywołane jest zwykle zanieczyszczeniem pokarmu przez sporysz. Dlatego należy kupować tylko ziarno wysokiej jakości i w dobrym stanie, a także przechowywać w szczelnych, suchych pojemnikach, tak, by uniemożliwić rozwój pleśni.