Terier szkocki, w Polsce potocznie nazywany Szkotem, należy do grupy Skye Terriers , pochodzącej z wyżynnych terenów Szkocji. Ten mały, uroczy piesek znany jest przede wszystkim ze swojego specyficznego profilu z dużą, wąską głową oraz twardej, szorstkiej i odpornej na każde warunki pogodowe sierści. Na świecie okrzyknięty został psem prezydenckim ze względu na niezwykłą popularność, jaką zyskał wśród osób sławnych takich jak Franklin D. Roosvelt czy Jacqueline Kennedy.

Pochodzenie i wygląd

Podobnie jak West Highland White Terriers (przynależący do Skye Terriers) terier szkocki wywodzi się z okolic Blackmount w hrabstwie Perth. Nieznane i nieudokumentowane jest jednak jego dokładne pochodzenie – pierwsze wzmianki o psach pasujących opisem do tego krótkonożnego teriera pochodzą z XV wieku. Wiadomo natomiast, że pierwsze osobniki tej rasy wykorzystywane były w walce ze szkodnikami niszczącymi uprawy oraz w polowaniach na lisy. Terier szkocki zyskał niezwykłą popularność już za czasów Jakuba VI, króla Szkocji, który to miał wyjątkową słabość do psów tej rasy. Do Stanów Zjednoczonych terier trafił pod koniec wieku XIX, ale sławę zyskał tam dopiero w okresie międzywojennym – do roku 1936 był jedną z trzech najczęściej wybieranych ras psów. Dziś zainteresowanie tą rasą wydaje się nie maleć – terier jest ozdobą wielu domów na całym świecie.

Terier szkocki to niewielki pies o silnej, zwartej i muskularnej budowie ciała. Jego cechy charakterystyczne to: krótkie nogi, długa i wąska głowa oraz krzaczaste brwi i broda. Szyja u terierów jest krótka, silna i muskularna, tułów mocno zbudowany i niezbyt długi, a klatka piersiowa szeroka, bardzo głęboka, zwisająca pomiędzy kończynami przednimi. Przedpiersie znacznie wysunięte przed krótkie i mocne kończyny przednie. Wysoko osadzony i zwężający się ku końcowi ogon najczęściej noszony jest do góry lub delikatnie pochylony nad grzbiet. Kończyny przednie są mocne i proste, tylnie natomiast odznaczają się silnie umięśnionymi udami. Sierść terierów jest krótka i szorstka, umaszczenie najczęściej czarne, choć spotykane także w kolorze pszenicznym i pręgowanym. Biały dopuszczalny jest na klatce piersiowej i w okolicach policzków, ale jedynie w ograniczonej ilości.

Charakter i usposobienie

Rasa terierów szkockich należy do zwierząt niezależnych, pewnych siebie, zdeterminowanych, ale niestety – upartych i nieustępliwych. Pies ten nie przepada za monotonnymi zajęciami, ale lubi zabawę i naukę. Doskonale sprawdza się jako kochający i lojalny pupil. Najczęściej ma tylko jednego pana, którego słucha. Nie szuka zaczepki, nie atakuje innych zwierząt. Ma doskonale rozwinięte instynkty myśliwskie –często można go spotkać, jak przekopuje ogródek lub wyrusza na poszukiwanie drobnych szkodników.

Odpowiedni właściciel

Terier szkocki wymaga odpowiedniego szkolenia we wczesnym stadium rozwoju. Ze względu na swój nieustępliwy i trudny charakter potrzebuje pana, który odznaczać się będzie konsekwencją i cierpliwością.

Wymagania

Terier może być trzymany w małym mieszkaniu, gdyż jego aktywność ruchowa jest przeciętna. Należy jednak zadbać o zróżnicowaną aktywność fizyczną naszego pupila i nie pozwolić popaść mu w nudę.

Zdrowie i pielęgnacja

Terier szkocki żyje przeciętnie od 10 do 13 lat.
Ma on genetyczne skłonności do tzw. scottie cramp objawiającego się między innymi drżeniem mięśni kończyn i najczęściej wywoływanym przez sytuacje stresowe. Jest to rasa podatna na niektóre rodzaje raka.

Dość skomplikowana wydaje się pielęgnacja sierści u terierów. Psy te muszą być bowiem poddawane zabiegowi trymowania, a ten wykonywany jest najczęściej przez doświadczonych hodowców.