Charakterystyczny pies o pofałdowanej skórze zdobył sobie w Polsce i Europie sporą popularność. Stoi za tym głównie jego niespotykany wygląd. Psy tej rasy nie są jednak tak niewinne i miłe, jak sugerować mógłby pomarszczony pyszczek.

Shar-pei wywodzi się z Chin. Wielu autorów przypisuje mu pokrewieństwo ze starymi chińskimi rasami. Nie ma jednak żadnych dowodów na antyczne pochodzenie tych psów. Wiele wskazuje natomiast na to, że są to psy wywodzące się od mieszańców ras chińskich i europejskich molosowatych. Mieszańce takie były używane w chinach do walk przez cały  XIX i pierwszą połowę XX wieku. Po rewolucji komunistycznej stały się symbolem imperialistycznego zbytku i powoli zanikały. W latach osiemdziesiątych XX wieku ostatnie zachowane, na terytorium Hongkongu, psy zostały przewiezione do USA. Praca hodowlana prowadzona w Stanach Zjednoczonych doprowadziła do ustanowienia wzorca rasy. Rasa należy do II grupy FCI.

Shar-pei jest psem średniego wzrostu, krępej budowy ciała. Charakterystyczna cecha w postaci licznych fałdów skóry zaznacza się najsilniej u szczeniąt. U dorosłego psa fałdy nie powinny występować poza głową i szyją. Głowa jest duża z charakterystycznym wybrzuszeniem na psyku. Uszy małe i przylegające, końcami skierowane ku przodowi. Sierść jest krótka, szorstka. Najczęściej spotyka się jednolite umaszczenie płowe i piaskowe, dopuszczalne są jednak wszystkie barwy, poza białą.

Charakter shar-pei jest bardzo zróżnicowany. Spotkać można psy spokojne i zrównoważone jak również agresywne i nadpobudliwe. Decydując się na tę rasę należy pamiętać, że są to psy wywodzące się z linii używanych do walk. Może się z tym wiązać skłonność do agresji i brak opanowania. Mimo niewielkich rozmiarów shar-pei potrzebuje zdecydowanego właściciela. Od samego początku należy prowadzić psa konsekwentnie i spokojnie, karcąc za wszelkie agresywne zachowania, szczególnie w stosunku do innych psów. Należy zapewnić im dużo ruchu, aby nadmiar energii nie prowadził do irytacji mogącej się przerodzić w agresję.

Ponieważ rasa powstała poprzez krzyżowanie stosunkowo małej liczby osobników, cierpi na wiele chorób dziedzicznych. Pofałdowana skóra sprzyja chorobom takim jak nużyca i  grzybice. Ponadto fałdy skóry na głowie mogą powodować powstawanie schorzeń powiek, które u tej rasy występują ponadprzeciętnie często. Kolejną chorobą dziedziczną jest rodzinna gorączka shar-pei objawiająca się nagłym wzrostem temperatury ciała psa i bólami stawów. Choroba ta jest nieuleczalna i daje powikłania w postaci amyloidowego zwyrodnienia narządów wewnętrznych. Często spotykane u shar-pei, w porównaniu z innymi rasami, są guzy z komórek tucznych i histiocytoma skóry. Równie często występuje amyloidoza, objawiająca się najczęściej zwyrodnieniem i niewydolnością nerek.

Przeciętny szczeniak shar-pei kosztuje od 1300 do 2000 złotych. Przy rozważaniu aspektu finansowego utrzymania psa tej rasy, uwzględnić należy koszt opieki lekarskiej który jest wyższy niż u większości psów innych ras.