Seter irlandzki jest psem stosunkowo popularnym. Zawdzięcza to przede wszystkim eleganckiej sylwetce i pięknemu, mahoniowemu, ubarwieniu. Choć w ciągu wielu lat hodowli częściowo stracił swoje użytkowe predyspozycje, nadal pozostaje psem myśliwskim o żywym temperamencie.

Seter irlandzki, podobnie jak inne setery, wywodzi się od spanieli. Pierwsze drukowane wzmianki o psach w typie obecnego setera irlandzkiego pojawiły się na początku XIX wieku. Kilkadziesiąt lat później rasa miała już ugruntowaną renomę wśród angielskich myśliwych. Cenili oni użytkowe predyspozycje tej rasy. Niestety psy spodobały się również szerszej rzeszy miłośników psów. Doprowadziło to do pogorszenia walorów użytkowych setera irlandzkiego. Obecnie jest on w większości przypadków utrzymywany jako pies do towarzystwa.

Wygląd

Zarówno seter irlandzki, jak i jego odmiana (traktowana jako oddzielna rasa) – seter irlandzki mahoniowo-biały, należą do VII grupy FCI. Są to psy smukłe o lekkiej, lecz silnej budowie i niezbyt grubej kości. Cechuje je prosty grzbiet, piękna, smukła głowa z charakterystycznym guzkiem na potylicy, osadzona na stosunkowo długiej szyi. Kończyny są dobrze kątowane i muskularne. Ogon jest niezbyt długi. Sierść długa, jedwabista, koloru mahoniowego lub biała w mahoniowe łaty. Uszy wiszące.

Charakter

Temperament setera irlandzkiego jest żywy, radosny. Pies ten jest skłonny do zabaw, przyjacielski i na ogół łatwo się układa. Może być używany, zgodnie ze swoim pierwotnym przeznaczeniem, jako pies myśliwski. Dobrze sprawdza się jako towarzysz osoby aktywnej, lubiącej ruch. Jak wszystkie bystre i energiczne psy, wymaga częstych i długich spacerów oraz odpowiedniej porcji zabawy. W przeciwnym wypadku może rozładowywać swoją energię niszcząc przedmioty w domu. W stosunku do dzieci i obcych setery są ufne i przyjacielskie. Przywiązują się do właścicieli i są im bardzo oddane.

Choroby

Setery irlandzkie, jako rasa, są stosunkowo zdrowe. Najistotniejsza pod względem zdrowotnym, jest predyspozycja do powstawania rozszerzenia i skrętu żołądka. Uwarunkowane jest to budową anatomiczną psa. Z tego względu należy zwrócić szczególną uwagę na nieprzekarmianie psa oraz na zapewnienie mu spokoju po posiłku. Z innych chorób dziedzicznych występuje m.in. nietolerancja glutenu objawiająca się biegunką po spożyciu produktów mącznych. Pozostałe choroby dziedziczne, takie jak zespół CLAD (polegający na zaburzeniu funkcjonowania leukocytów), zaćma czy jaskra, występują rzadko ze względu na eliminowanie chorych psów z hodowli.

Koszt zakupu szczeniaka setera irlandzkiego waha się od półtora do dwóch tysięcy złotych. Szczenięta mahoniowe są łatwo dostępne z powodu popularności rasy. W przypadku setera irlandzkiego mahoniowo-białego cena szczeniaka może być wyższa, zaś samo szczenię łatwiej kupić u naszych południowych sąsiadów niż w kraju.