Polski owczarek nizinny jest najszerzej znaną, polską rasą, na świecie. Ten nieduży, charakterystyczny pies nadaje się zarówno do zaganiania owiec jaki i pilnowania mieszkania w mieście.

Za przodka polskiego owczarka nizinnego uważa się psy wywodzące pochodzące od teriera tybetańskiego. Trafiły one do Europy podczas najazdów plemion azjatyckich. Pierwsze wzmianki o psie w typie PONa pojawiły się w wieku XVIII. Był on powszechny na Podlasiu i Lubelszczyźnie gdzie pełnił funkcję psa pasterskiego i stróżującego. Przodkowie PONa swobodnie krzyżowali się między sobą, a jedynym stosowanym kryterium selekcji były właściwości użytkowe. Próby hodowli w czystości rasy podjęto  na początku XX wieku. Pierwsze owczarki nizinne zaprezentowano szerszej publiczności w 1924 roku. Wojna pokrzyżowała plany odnośnie tej rasy. W 1950 roku podjęto starania mające na celu rekonstrukcję rasy. Cztery lata później zaprezentowano pierwsze powojenne polskie owczarki nizinne. Praca nad przywróceniem rasy stanowi jeden z największych sukcesów polskiej kynologii. Dzisiaj jest to pies powszechnie znany i cieszący się uznaniem światowej kynologii. Rasa należy do I grupy FCI.

PON jest psem średnich rozmiarów, o prostokątnej sylwetce. Budowa ciała psa jest maskowana obfitą szatą. Grzbiet jest prosty i płaski. Klatka piersiowa głęboka. Kończyny pionowe, niezbyt długie. Ogon dowolnej długości bądź szczątkowy. Szyja krótka i umięśniona. Głowa dość szeroka, zaokrąglona. Uszy wysoko osadzone, średniej wielkości, zwisające. Włos długi, prosty lub lekko falowany. Dopuszczalne jest każde jednolite lub łaciate umaszczenie. Okrywa włosowa wymaga starannej i regularnej pielęgnacji.

Rasę charakteryzuje żywy temperament. Psy te są czujne, bystre i inteligentne. Usposobienie mają przyjazne, niepozbawione jednak indywidualizmu. Źle wychowane potrafią być krnąbrne i nieposłuszne. Wymagają konsekwentnego podejścia i dużej ilości ruchu. Uczą się łatwo i chętnie. Dobrze sprawdzają się w roli psa domowego, mocno przywiązując się do właściciela. W stosunku do innych psów są tolerancyjne jednak wykazują pewien terytorializm.

Krótkiej historii rasa zawdzięcza krótką listę chorób dziedzicznych. Występuję predyspozycja do dysplazji stawów biodrowych, przetrwałego przewodu Botala i centralnego postępującego zaniku siatkówki. PONy są psami wytrzymałymi i odpornymi na warunki pogodowe. Mogą bez problemu przebywać cały rok na dworze.