Owczarki niemieckie to psy niemal idealne pod każdym względem. To doskonali pomocnicy osób niewidomych i niepełnosprawnych, niezawodni stróże i niezmordowani towarzysze zabaw.

Pochodzenie i wygląd

Owczarki niemieckie są przedstawicielami grupy I FCI (owczarki i inne psy pasterskie). Rasa powstała pod koniec XIX w. i pierwotnie wykorzystywano je jako psy pasterskie. Obecnie są kupowane jako psy do towarzystwa i są jedną z najpopularniejszych ras. Owczarki niemieckie występują w trzech odmianach krótkowłosej, długowłosej oraz szorstkowłosej. FCI uznaje tylko psy krótkowłose, tłumacząc, ze długi włos, nie jest naturalną cechą rasy i przeszkadza tym psom w pracy. Mimo to owczarki niemieckie długowłose są hodowane na dość dużą skalę i cieszą się ogromną popularnością.

Dopuszczalne umaszczenie owczarków niemieckich to czarne podpalane, jednolicie czarne lub szare, śniade oraz czaprakowe.

Charakter i usposobienie

Przedstawicieli tej rasy cechuje niezwykła inteligencja, chęć współpracy z człowiekiem oraz ogromna podatność na szkolenie. Nie bez powodu owczarki niemieckie doskonale sprawdzają się w roli psów przewodników, w dogoterapii, jako pomoc dla straży granicznej i policji. Są gotowe do pracy z człowiekiem zawsze i wszędzie, co sprawia im dużą radość. W przypadku tej rasy lepiej jest stosować szkolenie polegające na pozytywnym wzmacnianiu i nagradzaniu psa, niż szkolić je starymi metodami, w których np. używa się kolczatek.

Psy te powinny być zrównoważone, odważne, oddane właścicielowi i nie wykazujące agresywnych zachowań. Niestety, wraz z rosnącą popularnością rasy, hodowcy zaczęli przykładać większą wagę do doskonałego wyglądu, nie zwracając uwagi na pożądane cechy charakteru. Dlatego dzisiaj kupując owczarka niemieckiego, powinniśmy być bardzo ostrożni. Zdecydowana większość charakteryzuje się bojaźliwością, nerwowością, a także agresją wobec psów i ludzi. Często można usłyszeć, ze jest to rasa, która dobrze czuje się w kojcu. Nie jest to prawdą. Psy te potrzebują bardzo dużo ruchu oraz kontaktu z człowiekiem. W kojcu nie mogą wyładować swojej energii, co może mieć zły wpływ na ich psychikę, a także stać się uciążliwe dla właścicieli, ponieważ pies będzie np. bezustannie szczekać próbując zwrócić na siebie uwagę.