O uroku maltańczyka można by mówić wiele. Jego niezwykle przyjazny i słodki wygląd wywołuje natychmiastowe zauroczenie zwierzakiem. Wielu chciałoby traktować go jak maskotkę, należy jednak pamiętać, ze to zwierzątko ma swoje potrzeby i wymagania.

Pochodzenie

Mamy do czynienia z jedną z najstarszych ras. Maltańczyk obecny był już w starożytności, w Egipcie, Grecji i Rzymie. Kwestia miejsca jego pochodzenia jest sporna. Chociaż nazwa rasy wskazuje na Maltę, to pojawiają się słowa sprzeciwu i teorie, że pies pochodzi z wyspy Meledy.

Wygląd

Maltańczyk to mały pies o smukłej i zgrabnej sylwetce, naturalnych kształtach. Cechy charakterystyczne:

• wysokość w kłębie mniejsza niż długość tułowia, grzbiet lekko łukowaty;
• krótka szyja, wzniesiona tak jakby głowa była cofnięta;
• głowa okrągła, kształtna, pysk mały i zgrabny, ale szeroki, nieznacznie wysunięty, nos duży, czarny, nozdrza szeroko otwarte, oczy ciemne, okrągłe, nie mogą być głęboko osadzone w czaszce, niezbyt szeroko rozstawione, uszy nie duże, opadające, ruchliwe;
• ogon długi, zawinięty na grzbiet;
• nogi szeroko rozstawione, nie długie, symetryczne względem ciała, mocno umięśnione, łokcie skierowane do środka, łapy okrągłe i zwarte;
• włos długi i prosty, gładki, delikatny w dotyku, jednak mocny i prawie wcale nie liniejący, zawsze opadający płasko ku ziemi, długi na całej długości ciała, kolor całkowicie biały, ewentualnie maść w odcieniu kości słoniowej;
• maksymalny wzrost: 25 cm, waga 4 kg.

Charakter i zachowanie

Tym, co każdy posiadacz maltańczyka zauważy już po pierwszym dniu spędzonym z pieskiem jest jego ogromna chęć bycia w centrum uwagi. Towarzyska natura zwierzaka nie daje możliwości przejścia obok niego obojętnie. Wystarczy na niego spojrzeć, a już będzie machał ogonem, jeżeli zaś nie zostanie zauważony wstanie z miejsca i pójdzie za człowiekiem. Mimo swojego słodkiego wyglądu lubi „stawiać na swoim”. Nie będzie chciał bawić się w to, co proponuje jego pan, nie wzruszy go rzucanie piłki, jeżeli sam ma ochotę w tym momencie gryźć pantofel. Maltańczyk sam decyduje w co będzie się bawił. Nie da się również zaprzeczyć, że zabawa to jego ulubione zajęcie, szczególnie w latach młodości. Jego towarzyskość przejawia się również w kontaktach z innymi zwierzętami. Każda inna żyjąca istota wzbudza w nim duże zainteresowanie i oczywiście widzi w niej potencjalnego kompana do zabawy.

Maltańczyk ma również swoją drugą stronę charakteru. Zmęczony figlami najchętniej rozsiada się na fotelu, kanapie lub na kolanach bliskiej osoby. Wtedy oczekuje, głaskania i drapania, jeżeli tego nie dostanie, będzie się „łasić” niczym kot lub prosić o odrobinę pieszczot podnosząc łapkę do góry. Pieski lubią spędzać czas na balkonie, obserwując otoczenie.

Na spacerze maltańczyk zachowuje się dostojnie, wspaniale się prezentuje. Idzie równym krokiem, zatrzymując się co jakiś czas dla pełnego oglądu otoczenia.

Rasa daje się wychować i wytresować, pies słucha właściciela i mimo swojej aktywności potrafi zapamiętać na co może sobie pozwolić, a za co zostanie skarcony.