Rasy psów

06.08.2010
autor:  Marcin Kubalka
kategoria:  Rasy psów

Szlachetna sylwetka tego psa w połączeniu z żywym temperamentem, czynią z dobermana psa jedynego w swoim rodzaju. Łączy on użytkowość z reprezentacyjnym wyglądem, co przekłada się na stałe zainteresowanie tą rasą osób planujących zakup psa.

Doberman jest typowym przykładem krzyżowania ras i hodowli selektywnej. Rasa została utworzona pod koniec XIX wieku. Twórca rasy – Fryderyk Ludwig Doberman z niemieckiej Turyngii, krzyżując rasy o odpowiadającym mu wyglądzie i temperamencie (pinczera, owczarka niemieckiego, krótkowłosego wyżła niemieckiego i rottweilera) doprowadził do powstania psa energicznego i bystrego. Krzyżowanie z greyhoundem, prowadzone na początku dwudziestego stulecia, zadecydowało o smukłej, eleganckiej sylwetce dobermana. W założeniu Fryderyka Dobermana jego rasa miała być idealnym psem obronnym i służbowym. Założenia te zostały w pełni zrealizowane. Dobermany przez kilkadziesiąt lat były niedoścignionym wzorem psa służbowego. Niestety piękna sylwetka spowodowała, że zaczęto je selekcjonować pod względem wyglądu, zaniedbując osobowość. Dzisiaj chcąc mieć dobermana zgodnego z ideałem, jaki założył twórca rasy, trzeba szukać szczeniąt z linii użytkowych, zwracając baczną uwagę na psychikę rodziców. Rasa należy do II grupy FCI.

Doberman charakteryzuje się lekką, proporcjonalną i muskularną sylwetką. Grzbiet jest prosty i krótki. Klatka piersiowa głęboka i niezbyt szeroka. Kończyny bardzo silne i muskularne o długich przedramionach. Ogon wysoko osadzony, niezbyt długi. Szyja muskularna i długa. Głowa proporcjonalna, w kształcie tępo zakończonego klina, szeroka i mocna. Uszy duże, wysoko osadzone,przylegające do policzków. Sierść krótka, przylegająca, bez podszerstka. Umaszczenie czarne lub brązowe, podpalane.

Pod względem charakteru pogłowie rasy przedstawia bardzo nierówny poziom. Zdarzają się osobniki nadpobudliwe i agresywne. Nie należy zapominać, że jest to pies użytkowy i jako taki powinien być traktowany. Potrzebuje dużej ilości ruchu i zajęcia, w przeciwnym razie, znudzony może sprawiać wiele problemów. Zdecydowanie nie jest to pies dla każdego. Wymaga stanowczego i delikatnego prowadzenia. Niektóre osobniki bywają histeryczne, nie nadają się zatem dla osób niecierpliwych i porywczych. Dobermany łatwo i chętnie się szkolą. Jest to pies jednego pana, pozostałych domowników traktuje z dystansem. Wobec obcych nieufny. Nie jest polecany rodzinom z dziećmi z racji wysokiej pobudliwości.

Dobermany, ze względu na intensywny chów wsobny, obciążone są dużą ilością chorób dziedzicznych. Charakterystyczne dla tej rasy choroby to osteochondrofibroza dobermanów, przewlekłe zapalenie wątroby dobermanów oraz „zespół tańczącego dobermana”. Z typowych i często powtarzających się schorzeń na pierwszy plan wysuwają się dysplazje stawów łokciowych i biodrowych, kardiomiopatia rozstrzeniowa, rozszerzenie i skręt żołądka oraz cukrzyca i alergie pokarmowe. Rzadziej spotyka się chorobę von Willebranda, niedoczynność tarczycy, pęcherzycę skóry i wrodzoną głuchotę. Lecząc dobermana należy pamiętać o genetycznej skłonności do nużycy i nadwrażliwości na sulfonamidy.


zapisujemy ocenę
Oceń artykuł:
Wasza ocena: 0.0 (0 głosów)

Poprzedni Następny
Zobacz również
Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego artykułu