Charakterystyczny wygląd tego psa nie pozwala go pomylić z żadną inną rasą. Pomimo budzącego respekt wyglądu, są to psy bardzo miłe i przyjacielskie. W Polsce są rasą spotykaną dosyć rzadko, mają jednak swoich stałych wielbicieli a ich popularność zdaje się rosnąć w ostatnich latach.

Ojczyzną buldoga angielskiego jest Wielka Brytania. Ich historyczne korzenie sięgają VI wieku p.n.e. kiedy to do Brytanii sprowadzone zostały z Azji tamtejsze psy w typie molosa. Krzyżowane z rodzimymi psami dały początek buldogom. Tradycyjnym przeznaczeniem tej rasy były walki z bykami, będące narodową rozrywką do XVI wieku. Taki sposób użytkowania rasy utrzymał się do roku 1835 kiedy to walki z bykami zostały prawnie zakazane. Rasa nie zanikła z powodu popularności i rzeszy miłośników, którzy przez odpowiednie kojarzenie doprowadzili do (rzadko spotykanego u ras tego typu) zaniku agresywności. Obecnie buldogi są psami do towarzystwa. Rasa należy do II grupy FCI.

Buldog ma charakterystyczną sylwetkę. Jest krępy, przysadzisty a głowa wydaje się być nieproporcjonalnie duża względem tułowia. Linia grzbietu jest charakterystycznie obniżona za łopatkami, przy czym najwyższy punkt lędźwi powinien znajdować się wyżej niż krawędź łopatek. Ogon stosunkowo krótki, noszony poniżej linii grzbietu. Klatka piersiowa jest szeroka i głęboka a żebra sięgają dalej niż u większości ras. Kończyny krótkie i muskularne. Tylne łapy dłuższe od przednich. Szyja szeroka i muskularna. Głowa jest duża, szeroka i mocna. Żuchwa jest wysunięta do przodu, co powoduje charakterystyczny zgryz buldoga angielskiego. Uszy nieduże, wiszące, szeroko rozstawione. Sierść krótka i przylegająca. Umaszczenie płowe, pręgowane, białe, rude, srokate (białe w łaty). Wszystkie maści mogą być jednolite lub też połączone z czarną maską. Dyskwalifikujący jest kolor czarny i podpalany, jak również braki w pigmentacji nosa.

Pomimo swych korzeni, buldog angielski jest psem łagodnym i opanowanym. Z dawnych czasów zachował odwagę, nieustępliwość i budzący respekt wygląd, co czyni go świetnym stróżem. Wbrew swoim gabarytom i wyglądowi jest psem lubiącym ruch. W wychowaniu należy zwrócić uwagę na korygowaniu ewentualnych agresywnych zachowań. Szkolenie jest umiarkowanie pracochłonne. Buldog jest psem chętnym do nauki, jednak z reguły wymaga więcej pracy niż przeciętny pies. Jest oddany i przywiązany do swojego właściciela. Nadaje się dla rodziny z dzieckiem.

Podobnie jak inne rasy krótkoczaszkowe, buldogi obciążone są wieloma chorobami dziedzicznymi. Na pierwszy plan wysuwają się choroby powiek takie jak entropium i wypadanie trzeciej powieki. Z racji budowy anatomicznej występuje predyspozycja do wystąpienia zespołu oddechowego psów krótkoczaszkowych objawiającego się dusznością. U szczeniąt zdarza się wrodzona głuchota, rozszczep kręgosłupa, rozszczep podniebienia oraz wodogłowie. Występuje również nadwrażliwość na acepromazynę i jej pochodne. Poza chorobami dziedzicznymi, charakterystyczne dla rasy są problemy z porodem. Spowodowane jest to wąską miednicą i dużymi głowami szczeniąt. Niejednokrotnie porody kończą się u tej rasy cesarskim cięciem.