Uważany za przodka europejskich psów pasterskich, akbash dog pochodzi z Turcji, z terenów położonych na zachód od Ankary. Jego nazwa pochodzi z języka tureckiego i oznacza dosłownie „białą głowę” (ak-biały, baş-głowa). W Polsce ten trudny w utrzymaniu i szkoleniu pies jest praktycznie niespotykany. Akbash dog nie został uznany za osobną rasę przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI) – uważany jest wciąż za odmianę owczarka anatolijskiego.

Pochodzenie i wygląd

Rasa ta liczy sobie około 3 tysięcy lat. Do Turcji akbash dog dotarł w okresie zakładania greckich kolonii na terenach Azji Mniejszej. Badania archeologiczne wykazały, że cywilizacje zamieszkujące tamte tereny (dzisiejszy Iran, Irak, Syria i Turcja) zakładały pierwsze hodowle zwierząt domowych już 10 tysięcy lat temu. Dlatego też stale wzrastało od tego czasu zapotrzebowanie na psy pastersko-obronne, które chroniłyby bydło lub owce. Psy rasy akbash od początku swojego istnienia pilnowały więc stad i broniły ich przed atakiem wilków.

Rasa ta uważana jest za turecki odpowiednik białych psów pastersko-obronnych spotykanych na północnych terenach basenu Morza Śródziemnomorskiego (Pirenejski pies górski oraz Cane da pastore Maremmano-Abruzesse).

Akbash dog zyskał swego czasu niezwykłą popularność w Stanach Zjednoczonych, a to z racji doskonałego radzenia sobie z kojotami, które atakowały stada bydła i owiec.

Akbash dog jest psem dużej i silnej budowie ciała. Spośród innych psów pastersko-obronnych spotykanych w Turcji wyróżnia go białe umaszczenie, długie nogi, obficie pokryty sierścią ogon oraz różowa skóra z czarnymi plamkami. Nosi on w sobie zarówno cechy chartów jak i mastifów. Sierść u tego psa jest bardzo gęsta, dwuwarstwowa z miękkim poszyciem. Włos natomiast jest niezbyt długi, prosty lub lekko falujący. Odmiana krótkowłosa tej rasy jest praktycznie niespotykana.

Charakter i usposobienie

Akbash dog jest psem odważnym i niezależnym, zawsze chodzącym swoimi ścieżkami. Stąd kłopoty w jego wychowywaniu. Nie należy on do ras zbyt towarzyskich w kontakcie z ludźmi, ale nie jest też rasą wrogo nastawioną. Odpowiednio wyszkolony, może stać się wspaniałym kompanem człowieka. Akbash nie wykazuje zbytniej aktywności fizycznej- jako pies stróżujący przyzwyczajony jest do długotrwałego leżenia, podczas gdy stado jest wypasane. Nie oznacza to jednak, że rasa ta nadaje się do małych pomieszczeń i wykazuje lenistwo. Akbash dog z chęcią wykona powierzone mu zadanie. Pies ten znany jest ze swojej inteligencji, niezależności, odwagi, ale i lojalności. Należy pamiętać, że rozdrażniony lub sprowokowany akbash może być niezwykle agresywny i niebezpieczny.

Wymagania

Akbash dog nie nadaje się do małych pomieszczeń, takich jak mieszkanie w bloku. Pies ten najlepiej odnajdzie się w warunkach wiejskich bądź też w domu z wybiegiem. Ważne, aby spacerować z nimi co najmniej 60 minut dziennie. Wtedy w domu będzie on raczej wykazywał małą aktywność.

Odpowiedni właściciel

Ze względu na uparty i nieustępliwy charakter tego psa do jego wychowania potrzebny jest naprawdę doświadczony właściciel. Ważne, aby umieć zapanować nad skłonnościami akbasha do dominacji. Szkolenie winno odznaczać się konsekwencją i zdecydowaniem ze strony właściciela.

Zdrowie i pielęgnacja

Akbash dog żyje przeciętnie 10 lat.

Pies ten potrzebuje ciągłej aktywności fizycznej. Powinien też być czesany 3 razy w tygodniu ze względu na gęstą sierść, którą łatwo gubi. Akbash jest psem odpornym na niekorzystne warunki atmosferyczne, ma niewielkie wymagania bytowe. Nie jest to rasa zbyt chorowita (nie wliczając przypadków dysplazji biodrowej).