Czy karma „na zęby” jest dobrym pomysłem?

Karma taka w założeniu ma ograniczać powstawanie kamienia na dwa sposoby. Po pierwsze, odpowiednio ukształtowane granulki mechanicznie usuwają osad. Po drugie zawarte w karmie polifosforany utrudniają wysycanie osadu solami wapnia. Skuteczność tego typu karm jest jednak ograniczona a ich stosowanie nie zwalania nas z konieczności mycia zębów psu. Różnego rodzaju smakołyki „na zęby” mogą okazać się skuteczne w ograniczeniu odkładania kamienia. Jednak aby ich stosowanie przynosiło pożądane rezultaty, należy stosować je 1-2 razy dziennie co jest mało realne z ekonomicznego punktu widzenia. Przy okazji omawiania karm wspomnieć należy o bardzo źle wpływającym na stan psich zębów, zwyczaju podawania psom słodyczy i pieczywa. Pomijając kwestie dietetyczne, miękki i bogaty w cukry pokarm powoduje lawinowy rozwój bakterii, a to przekłada się na ilość osadu a co za tym idzie kamienia nazębnego.

Jak myć psu zęby?

Najistotniejszą sprawą jest przyzwyczajenie psa do regularnego mycia zębów. Naukę należy zacząć od szczeniaka, stopniowo wydłużając czas mycia od kilku sekund (dotknięcie zębów szczoteczką) do pełnego mycia zębów. Do mycia używać szczoteczek do zębów dla dzieci i niemowląt, bądź specjalnych szczoteczek dla zwierząt. W każdym wypadku ich wielkość powinna być dostosowana do wielkości zwierzęcia a włosie powinno być miękkie. Nie należy stosować past przeznaczonych dla ludzi. Specjalne, weterynaryjne, pasty o mięsnym smaku zazwyczaj ułatwiają naukę i są bezpieczne dla psa. Zęby czyścimy okrężnymi ruchami, skupiając się na policzkowej powierzchni trzonowców (u psów kamień bardzo rzadko odkłada się na językowej powierzchni zębów) oraz na kłach (szczególnie na ich podstawie). Należy zwrócić uwagę aby szczoteczka nie była przyciskana do zębów zbyt mocno, gdyż wtedy po zębie przesuwa się bok, a nie końcówka włosia i czyszczenie nie jest efektywne.

Kiedy do weterynarza?

Z wizytą do lekarza weterynarii powinniśmy się udać wtedy, kiedy zaobserwujemy zaczerwienienie dziąseł lub ich krwawienie, kamień, przykry zapach z pyska, ubytki szkliwa bądź ukruszenia zębów. Podobnie jak w przypadku ludzi korzystna jest regularna kontrola stanu uzębienia przeprowadzana w odstępach  sześciomiesięcznych.