Sabotażyści

W tym miejscu należy wspomnieć o dwóch sytuacjach, które źle wpływają na kształtowanie potrzeby kontaktu z osobą szkolącą. Inne osoby bawiąc się z psem zaspokajają jego potrzeby w tym zakresie i może on nie potrzebować kontaktu z nami. Często spotykanym błędem jest zwyczaj wyprowadzania psa do parku, gdzie po spotkaniu zaprzyjaźnionych czworonogów puszcza się go wolno „żeby się wybiegał”. Wywołuje to taki sam skutek jak zabawa z innymi ludźmi - stajemy się mniej atrakcyjni dla własnego psa. Kontakt z ludźmi i psami jest bardzo ważny dla socjalizacji psa, należy jednak zachować umiar i zawsze mieć przygotowane „coś” co jest dla psa wyjątkowo atrakcyjne (wyjątkowo atrakcyjną zabawkę lub coś dobrego do jedzenia). Tak wyposażeni jesteśmy w stanie przypomnieć psu, kto jest najfajniejszy na całym świecie.

Uważny pies

Nauka psa idzie łatwiej kiedy pies jest uważny i się nie rozprasza. Prostym ćwiczeniem na koncentrację jest wymawianie imienia psa (lub komendy np. „uważaj!”). Pies powinien wtedy na nas spojrzeć. Jeżeli tak się stanie nagradzamy go. Ćwiczenia rozpoczynamy w domu, gdzie jest mało bodźców rozpraszających uwagę. Następnie przechodzimy w trudniejsze miejsca takie jak park, ulica itp. Jednorazowo nie powinno się wymawiać komendy zwracającej uwagę więcej niż 3-4 razy.

Rozmawiaj z psem

Wymiana zdań raczej nie dojdzie do skutku, możliwe jest jednak wywołanie pewnych skojarzeń u psa, związanych z wypowiadanymi słowami. Każdy pies zna słowo „spacer”. Wiemy to, bo obserwujemy określoną reakcje po jego wypowiedzeniu. Mówiąc psu co robimy („teraz dostaniesz jeść”, „umyjemy ząbki”, „wytrzemy łapy”, „przechodzimy przez ulicę”, „wchodzimy po schodach”) po pewnym czasie wykształcimy skojarzenia słów z określonymi czynnościami. Pies dzięki temu wie, co się będzie działo i nie jest zaskoczony, a to sprzyja pewności koniecznej do skutecznego szkolenia. Dodatkowo uczy się zwracać uwagę na to co mówimy, bo wie, że wiążą się z tym konkretne wydarzenia.