Każdy pies powinien wykonywać kilka podstawowych poleceń. Ułożony nawet w podstawowym zakresie pies, jest niekłopotliwy, a czynności takie jak wizyta u weterynarza lub kąpiel są łatwiejsze do przeprowadzenia.

Odróżnić należy wychowanie od szkolenia psa. Wychowanie ma na celu zapobieganie złym nawykom bądź ich usuwanie, oraz taki rozwój psa, aby był chętny do współpracy z właścicielem i przyjazny w stosunku do niego. Szkolenie ma na celu nauczenie psa czynności, które nie są wrodzone. W najprostszej wersji sprowadza się to do chodzenia na smyczy, przy nodze, pozostawania na wyznaczonym miejscu i przyjmowaniu określonych pozycji (siad, waruj) na komendę.

Dobre początki

Najlepiej szkolą się psy chętne do pracy z człowiekiem. Jest to do pewnego stopnia cecha wrodzona. Możemy jednak wzmocnić ją poprzez odpowiednie postępowanie ze szczeniakiem. Korzystne jest wymyślanie nowych zabaw dla młodego psa, oferowanie mu (ale tylko na czas zabawy z właścicielem) nowych nieznanych dotąd zabawek, zmienianie tras spacerów. Wszystko to służy wykształceniu w psie mniemania, iż właściciel jest sprawcą mnóstwa ciekawych wydarzeń. Powoduje to że pies naukę komend traktuje jako zabawę.

Kolejną kwestią jest wykształcenie w psie niedosytu kontaktu z osobą szkolącą. Aby to osiągnąć należy kończyć zabawy zanim pies się nimi znudzi, a atrakcyjnych dla psa zabawek używać tylko w momencie zabawy z nim. Człowiek powinien być stroną inicjującą kontakt z psem, zarówno zabawę, jak i pieszczoty. To właściciel decyduje o rozpoczęciu zabawy i jej zakończeniu. W czasie kiedy nie zajmujemy się psem nie powinien on wymuszać na nas uwagi. Najlepiej aby przebywał na swoim legowisku. To czy wspomniany niedosyt ma właściwy poziom poznamy po reakcji psa na zaproszenie do zabawy. Jeżeli nie podejmuje propozycji, lub łapie zabawkę i idzie bawić się sam, to prawdopodobnie jest już nami w pewnym stopniu znudzony.