Pierwszorzędną zasadą jest unikanie sytuacji które mogą mocno przestraszyć szczeniaka, takich jak zaatakowanie przez dorosłego psa, huk lub wystrzał bezpośrednio w pobliżu. Gdyby szczenięciu zdarzył się atak paniki należy je wziąć na ręce, uspokoić, a następnie kontynuować spacer w oddaleniu od bodźca który wywołał lęk.

Aby zapewnić prawidłowy kontakt z psami, dobrze jest zapisać szczeniaka do przedszkola dla szczeniąt. Powinien on mieć możliwość zabawy z psami w różnym wieku. Podczas takich spotkań pies uczy się zachowań typowych dla swojego gatunku. Nie należy w zabawy między szczeniętami ingerować za wyjątkiem skrajnej agresji. Jeżeli znamy dorosłego, spokojnego psa, to również korzystne dla budowania umiejętności komunikacji z innymi psami, jest zaaranżowanie spotkania. Zrównoważony dorosły pies o spokojnym charakterze jest doskonałym nauczycielem zasad panujących między psami. Nawet jeżeli ugryzie, zrobi to w odpowiednim momencie i z wyczuciem, nie robiąc szczenięciu krzywdy.

W czasie całego procesu socjalizacji, trwającego mniej więcej do 6-8 miesiąca życia, należy psa zapoznawać z możliwie dużą ilością nowych bodźców. Korzystne są częste zmiany miejsc spacerów, zabieranie psa do centrum miasta (w późniejszym okresie), do mieszkań znajomych, podróżowanie samochodem i środkami komunikacji typu tramwaj i autobus. Szczenię powinno spotykać możliwie dużą ilość przyjaźnie nastawionych ludzi. Jeżeli obcy człowiek chce pogłaskać naszego psa powinniśmy mu na to pozwolić, dozwolona jest również krótka zabawa. Nie należy jednak pozwalać, brać szczeniaka na ręce osobie, wobec której jest on nieufny. Nie należy również w tym okresie pozostawiać szczeniaka pod opieką innych osób, szczególnie takich, których nie zna.