Mieszańce stanowią w naszym kraju zdecydowaną większość psów. Cechuje je duża różnorodność, zarówno pod względem wyglądu, wielkości, jak i charakteru.

W obiegowej opinii są uważane za zdrowsze i mniej wymagające względem żywienia i pielęgnacji. W rzeczywistości ich potrzeby nie różnią się od potrzeb psów rasowych.

Skąd się wzięły mieszańce?

Mieszańcem jest każdy pies nierasowy, czyli taki którego rodzice nie byli psami rasowymi (tej samej rasy). Zazwyczaj są to psy których przodkowie nie byli kojarzeni celowo przez ludzi. Wyjątkiem od powyższej reguły są przypadki kojarzenia ras w celu uzyskania psów o specyficznych cechach. Do takich należą Greystery, czyli mieszańce psów myśliwskich (zazwyczaj wyżłów i chartów) czasem z domieszką ras pociągowych – używane w zaprzęgowym sprincie z racji swojej szybkości; tzw. Pracujące Psy Pasterskie – zazwyczaj mieszańce Border Collie z innymi rasami pasterskimi, selekcjonowane wyłącznie pod kątem instynktu pasterskiego oraz Bandogi, czyli mieszańce ras molosowatych. Większość jest rezultatem trwającego od wielu pokoleń swobodnego kojarzenia się psów nierasowych. Charakterystycznym tego efektem, jest występowanie wśród nich cech ras, które w danym momencie są popularne. Z tego powodu w przeszłości dużo mieszańców posiadało cechy spanieli, potem owczarków niemieckich, a obecnie zaznacza się domieszka genów Retriverów.

Czy „kundelki” są zdrowsze?

Mimo że mieszańce uważane są za psy wolne od chorób dziedzicznych i odporne na schorzenia i dolegliwości trapiące psy rodowodowe, to statystyki weterynaryjne wyraźnie wskazują, że chorują tak samo często jak „rasowce”. Jedyną różnicą jest niemożność przypisania do tej grupy psów charakterystycznych schorzeń. Podobnie ich wymagania względem żywienia i pielęgnacji są identyczne jak psów rasowych. Nie należy oczekiwać, że utrzymanie kundelka będzie niosło ze sobą mniejsze koszty niż podobnej wielkości psa z rodowodem. Żywienie psa należy dostosować do jego wieku, wielkości i ewentualnych schorzeń. Pielęgnacja sierści powinna być dostosowana do rodzaju włosa danego psa. Również profilaktyka lekarsko-weterynaryjna jest identyczna dla wszystkich psów.