Rozszczep kręgosłupa (spina bifida) jest rzadki zaburzeniem rozwojowym polegającym na niezrośnięciu się elementów tworzących kręgi kostne kręgosłupa. W zależności od stopnia zaawansowania choroba ta może przebiegać bezobjawowo lub też objawiać sie mniejszymi lub większymi zaburzeniami ze strony układu nerwowego.

Czym jest rozszczep kręgosłupa?

Rozszczep kręgosłupa jest chorobą wrodzoną. Powstaje z powodu zaburzenia rozwoju płodu w pierwszej fazie ciąży. U prawidłowo rozwijającego się płodu, na etapie tworzenia tkanki kostnej następuje zamknięcie łuków kręgowych wokół rdzenia kręgowego. Tworzy się kostny kanał kręgowy wewnątrz którego znajduje się rdzeń. W przypadku anomalii łuki kręgowe pozostają otwarte i kanał kręgowy nie zamyka się tworząc rynienkę. Dodatkowo może dojść do wysunięcia się rdzenia wraz z otaczającymi go błonami (oponami) poza obręb kanału kręgowego, co dodatkowo komplikuje obraz choroby i przyczynia się cięższego jej przebiegu.

Czym objawia się rozszczep kręgosłupa?

Rozszczep kręgosłupa może przebiegać bezobjawowo, szczególnie jeżeli rdzeń wraz z oponami rdzenia w całości pozostają w kanale kręgowym. Najczęstszym objawem są porażenia i niedowłady kończyn oraz nietrzymanie moczu i kału. Objawy uzależnione są od odcinka, na którym ma miejsce rozszczep. Jeżeli rozszczep kręgosłupa towarzyszy torbieli skórzastej, jak to ma miejsce u rhodesian ridgebacków, może występować ubytek skóry w miejscu rozszczepu.

Jak leczy się rozszczep kręgosłupa?

Metody chirurgicznego leczenia rozszczepu kręgosłupa nie są opracowane. Zwierzęta, u których wada daje objawy neurologiczne są poddawane eutanazji po urodzeniu. Zwierzęta, u których do wykrycia schorzenia dochodzi przypadkiem w wieku dorosłym, zazwyczaj funkcjonują poprawnie pomimo defektu. U rhodesian ridgebacków może istnieć konieczność operowania zatoki skórzastej współistniejącej z rozszczepem kręgosłupa. Zabieg taki zazwyczaj ogranicza się do zamknięcia tkanek nad rozszczepem.

Jak zapobiegać rozszczepowi kręgosłupa?

Rozszczep jest wadą wrodzoną charakterystyczną dla buldogów angielskich, choć zdarza się również u innych ras. U rhodesian ridgebacków występuje w odcinku szyjnym razem z zatoką skórzastą. Ponieważ skłonność do występowania tej wady jest dziedziczna, nie należy rozmnażać zwierząt u których została stwierdzona. Niejasny jest wpływ niedoborów witamin z grupy B i kwasu foliowego na występowanie tej wady rozwojowej u psów. Profilaktycznie należy jednak zadbać o pełnowartościowe żywienie suk ciężarnych uzupełnione dobranymi przez lekarza preparatami witaminowymi.