Gruczoł krokowy (tj. prostata) jest jednym z dodatkowych gruczołów płciowych samców ssaków. Produkuje wiele substancji, które decydują o żywotności plemników oraz ich możliwości zapładniania. Niestety podobnie jak u ludzi często ulega wielu schorzeniom, które potrafią mocno uprzykrzyć życie naszego czworonoga i nasze.

Gruczoł ten znajduje się u psów w tyło-brzuszu, składa się z dwóch płatów obejmujących cewkę moczową. Wielkość tego gruczołu jest różna u różnych wielkościowo psów. U średniego psa nie powinna przekraczać wielkości orzecha włoskiego. Należy wiedzieć, że u samców w podeszłym wieku, gruczoł ten fizjologicznie ulega powiększeniu, nigdy jednak nie wpływa na funkcjonowanie organizmu.

Częstym objawem, który może nam sugerować, że prostata naszego psa uległa powiększeniu nie jest jak u mężczyzn problem z oddawaniem moczu, lecz problem z oddawaniem kału. Dzieje się tak dlatego, że w odróżnieniu od ludzkiego, gruczoł krokowy psów ulega przerostowi na zewnątrz, nie zaciska więc cewki moczowej, lecz uciska na końcowy odcinek jelita grubego, co powoduje problemy z defekacją. Kał staje się charakterystycznie spłaszczony tzw. tasiemkowaty. Należy jednak wiedzieć, że nie tylko prostata powoduje spłaszczenie jelita i wydalanie zdeformowanego kału. Przyczyną tego mogą by również nowotwory odbytu, lub jelita grubego, które również, zmniejszają jego światło, dając podobne objawy.

Przyczyną nadmiernego powiększenia prostaty są często zaburzenia hormonalne.  Zdarzają się one zwłaszcza w zaawansowanym wieku, ale nie tylko.  Gdy zauważymy wyżej wymienione objawy, nie wahajmy się zgłosić do lecznicy. Lekarz dokładnie zbada naszego przyjaciela i postawi diagnozę. Badaniem rozstrzygającym jest badanie USG. W padaniu tym widać nie tylko wielkość, którą można dokładnie zmierzyć, lecz także można określić strukturę samego gruczołu. Pozwala to na ustalenie postępowania leczniczego. Bardzo często jedynym skutecznym leczeniem przerostu prostaty jest kastracja. Powoduje ona spadek hormonów, produkowanych przez jądra, m.in. testosteronu, które stymulują  gruczoł krokowy do rozrostu.

Innym powodem przerostu prostaty mogą by zmiany nowotworowe, które nie należą do rzadkości. Tutaj postępowanie jest podobne a więc – kastracja. Nie bójmy się tego zabiegu. Nie wpłynie to znacząco na jakość życia naszego psa, a może uratować mu życie. Często dopiero podczas badania prostaty okazuje się, że nasz pies ma również guza jądra, który produkuje nadmiar hormonów co jest bezpośrednią przyczyną przerostu prostaty.

Prostata również może ulegać procesom zapalnym. Mogą tworzyć się w niej cysty i ropnie. Pamiętajmy jednak, że są to schorzenia uleczalne. Dobrze zdiagnozowane nie są groźne. W związku z częstymi problemami z tym gruczołem u starszych psów, można rozważyć kastrację, starszych psów, które nie są już reproduktorami. Kastracja, wbrew powszechnej opinii, nie jest zabiegiem traumatycznym a komfort życia kastrowanego psa jest nawet wyższy niż starszego niekastrowanego samca. Zwracajmy więc szczególną uwagę na naszego starszego psa i nie wstydźmy się porozmawiać z lekarzem, gdy zauważymy niepokojące objawy.