Otyłość jest jedną z chorób cywilizacyjnych ludzi. Jak się jednak okazuje, coraz częściej dotyczy ona także naszych zwierząt. Nieodpowiednia dieta i brak ruchu sprzyjają rozwojowi wielu problemów zdrowotnych, a w konsekwencji przyczyniają się do skrócenia życia naszych czworonogów.

Przyczyny otyłości

Otyłość jest chorobą polegającą na nadmiernym gromadzeniu się tkanki tłuszczowej. Za wyznacznik otyłości przyjmuje się wzrost masy ciała o ponad 20% w stosunku do wagi prawidłowej. Jeżeli zwierzak przytył o 1-19%, mówimy o nadwadze.

Przyczyn otyłości jest wiele. Niektóre rasy mają wręcz predyspozycję do nadmiernego przybierania na wadzę, są to m.in: Carin Terrier, Jamnik, Cavalier King Charles, Terrier szkocki, Beagle, Cocker Spaniel, Basset, Labrador retriever, Golden Retriever, Rottweiler, Berneński pies pasterski, Nowofundland, Bernardyn. Do tego dochodzi szereg innych czynników takich jak wiek, płeć, przebyty zabieg kastracji/sterylizacji oraz zaburzenia endokrynologiczne (niedoczynność tarczycy, nadczynność kory nadnerczy, cukrzyca). Również leki podawane zwierzęciu (hormony, sterydy) mogą powodować wzrost masy ciała.

Jednak główną przyczyną otyłości u czworonogów jest nieodpowiednio skomponowana dieta i brak ruchu. Nadopiekuńczy właściciele mają skłonność do przekarmiania swoich podopiecznych. Często popełnianym błędem jest karmienie psa czy kota resztkami ze stołu oraz podawanie bez ograniczeń psich przysmaków. Jeśli to tego zafundujemy czworonogowi „kanapowy” styl życia – problem z nadwagą mamy murowany.

Wykazano, że na otyłość cierpi około 40% dorosłych psów. Niestety wielu właścicieli nie zdaje sobie sprawy jak poważne konsekwencje niesie za sobą wzrost masy ciała pupila o te „parę” kilogramów. Lekarze weterynarii ostrzegają – nieodpowiednia dieta i brak ruchu prowadzą do chorób układu mięśniowo-szkieletowego, układu krążenia, niewydolności oddechowej, cukrzycy. Są przyczyną spadku odporności oraz ciężkich porodów u suk. Przede wszystkim jednak trzeba wiedzieć o tym, że otyłe zwierzęta żyją krócej.

Objawy otyłości

Pierwszymi objawami towarzyszącymi rosnącej nadwadze jest osowiałość, niechęć do ruchu i brak energii. Często te pierwsze sygnały pozostają nie zauważone i nie wzbudzają naszego niepokoju. Gęste futro czworonogów skutecznie maskuje pojawiające się okrągłości. Dopiero podczas omacywania zwierzaka w okolicy brzucha możemy zorientować się, że coś jest nie tak. Jeśli głaszcząc swojego pieszczocha nie wyczuwasz pod palcami jego żeber – masz powód do niepokoju. W takiej sytuacji warto udać się po poradę do lekarza weterynarii.

Lekarz obejrzy czworonoga i jeśli to konieczne wykona badania dodatkowe. Dzięki temu będzie mógł stwierdzić czy zwierzak wymaga podjęcia leczenia i zaproponuje odpowiedni program odchudzania. Samodzielne próby walki z otyłością u zwierzęcia mogą skończyć się katastrofą, dlatego gorąco polecam korzystanie z pomocy fachowców.

Leczenie otyłości

Lekarz może zaproponować którąś z gotowych karm (na rynku dostępne są karmy typu „light”) lub poda listę produktów do przygotowania pokarmu w domu. Najczęściej jest to mięso drobiowe, pełne ziarna zbóż, warzywa i dietetyczne suplementy włókna. Dieta powinna być wprowadzana stopniowo. Drastyczne zmniejszenie dawki pokarmu z pewnością przyniesie więcej złego niż dobrego. Szczególnie niezalecane są głodówki. Głodówka trwająca u psa 36 godzin doprowadza do uszkodzenia mięśnia sercowego. Bezpieczna utrata masy ciała przez zwierzę nie powinna przekraczać 1-2% w ciągu tygodnia.

Jednak sama dieta nie wystarczy do osiągnięcia pełnego sukcesu. Odpowiednio zbilansowanej karmie musi towarzyszyć wzmożona aktywność fizyczna. Na początek wystarczą 2 krótkie spacery w wciągu dnia. Później można je stopniowo wydłużać lub zwiększyć ich częstotliwość.

Regularna kontrola masy ciała oraz przeprowadzane w lecznicy badanie kliniczne zwierzaka, pomoże w ocenie przebiegu odchudzania. Na tej podstawie lekarz określi docelową masę ciała czworonoga, czas stosowania diety odchudzającej oraz podpowie jak zadbać o zwierzę po zakończonej kuracji.

Przy znacznej otyłości pupila reżim żywieniowy może trwać nawet ponad 12 miesięcy. Często zmianie muszą ulec nie tyle przyzwyczajenia czworonoga, ale przede wszystkim jego opiekuna. Odpowiedzialny opiekun musi pamiętać o kilku prostych zasadach:

1.    Nie dokarmiać zwierzęcia resztkami ze stołu.
2.    Stosować dietę odpowiednią do zapotrzebowania zwierzaka.
3.    Dokładnie odmierzać dawkę pokarmową.
4.    Zapewnić zwierzęciu dzienną porcję ruchu.

Te cztery zasady, niby oczywiste, często okazują się trudne do zrealizowania, zwłaszcza gdy właściciel psa lub kota traktuje go jak członka rodziny i nie potrafi odmówić mu „małych przyjemności”. Jednak świadomi opiekunowie powinni przede wszystkim dążyć do poprawy zdrowia i kondycji swoich podopiecznych co pozwoli im dłużej cieszyć się wspólnie spędzonymi chwilami.