Jest to zaburzenie rozwoju chrząstek stawowych oraz wzrostu kości. Najczęściej jedynym rozwiązaniem jest leczenie chirurgiczne, którego skutki są różne. Pomyślność terapii jest uzależniona od rozległości zmian chorobowych i wieku psa. Wykrycie choroby u młodych zwierząt daje większe szanse na przywrócenie im pełnej sprawności.

Przyczyny

Niedorozwój kości i chrząstek jest wadą genetyczną. Może dotyczyć wszystkich kości, lecz najczęściej pojawia się ten problem w kończynach. Procesem są objęte zazwyczaj staw ramienny, łokciowy, biodrowy i nadgarstkowy. W wyniku rozwoju tego typu zmian można wyróżnić achondroplazję, czyli brak wzrostu chrząstek oraz hipochondroplazję jest to zmniejszony wzrost chrząstek stawowych. Dotyczy głównie chrząstek kości długich.

Rasy narażone na wystąpienie achondroplazji to przede wszystkim buldogi, boston terier, mops, pekińczyk, spaniel japoński, shih tzu. Natomiast hipochordroplazja występuje dość często u jamników, basetów, beagli, terierów szkockich, skye terierów, welsh corgi oraz dandie dinmonth terierów. Chondrodysplazja może pojawić się u następujących ras: alaskan malamut, samojed, labrador retriever, pointer, norweski pies na łosie oraz u charta szkockiego.

Objawy

Są związane głównie z problemami w poruszaniu się. Nieprawidłowo rozwinięte kości nie są w stanie sprawnie funkcjonować. W zależności od umiejscowienia zmian pojawiają się rożne symptomy choroby. Zazwyczaj przy mocno posuniętych zmianach są widoczne deformacje kończy. Stają się one wygięte do boku lub na zewnątrz. Dość często taka zmiana dotyczy ości promieniowej i łokciowej. Wynika z faktu ich niezsynchronizowanego wzrostu. Występuje wtedy mocne wygięcie kończyny oraz powiększenie stawów nadgarstkowych. Takie wady uniemożliwiają prawidłowe funkcjonowanie psa. Pupil często może się potykać i mieć problemy z wykonanie prostych czynności, jak na przykład wejście po schodach.

Leczenie

Jedynym skutecznym leczeniem jest interwencja chirurgiczna. W przypadku nieprawidłowego wzrostu kości, który u psów dotyczy często obu kości przedramienia wykonywana jest osteotomia korekcyjna. Taki zabieg ma na celu dopasowanie długości obu kości względem siebie. Umożliwi to prawidłowe funkcjonowanie kończyny.

Terapia jest uzależniona od miejsca zmian oraz od ich zaawansowania. Leczenie nie zawsze przynosi pożądane efekty. Jest to zazwyczaj w przypadku starszych zwierząt, u których okres wzrostu został już zakończony.

Profilaktyka

Jeśli u psa wystąpiła dysplazja którejkolwiek z kości to nie powinien być on rozmnażany. W taki sposób uniknie się powielania tej wady. Również nie należy powtarzać krzyżowania matki z ojcem chorego potomstwa. Wtedy możliwe, że zwierzęta z nowego miotu nie będą miały takich zmian.