Wśród ogromnej liczby ras obserwujemy różnice w budowie i układzie wzajemnym zębów, zdarzają się także różnice w liczbie posiadanych zębów.

Budowa i opis zębów

W budowie zęba wyróżniamy następujące części:

• korona zęba, czyli to co widzimy ponad dziąsłem;
• korzeń, czyli część leżąca w zębodole, którego u zdrowych psów nie widać oraz szyjkę zęba, znajdującą się pomiędzy koroną a korzeniem.

Korona zęba jako jedyna jego część pokryta jest twardą, odporną na uszkodzenia mechaniczne i ścieranie substancją zwaną szkliwem. Do pozostałych substancji budulcowych zębów wymieniając od środka zaliczymy: miazgę zęba, która jest miękka i galaretowata, zębinę, która jest zasadniczą masą zęba, cement, którego budowa przypomina kość oraz tak zwana ozębna, która łączy korzeń zęba z kośćmi zębodołu. Do każdego zęba dochodzą naczynia krwionośne oraz nerwy.

Pies posiada 42 zęby stałe i 28 zębów mlecznych. Każdy z nich nosi swoją nazwę, która bierze się nierzadko od funkcji jaką dany ząb pełni. Od przodu będą to: trzy siekacze, następnie kieł, a za nim cztery zęby przedtrzonowe. Tak jest zarówno w szczęce jak i w żuchwie. Różnice pojawiają się w przypadku zębów trzonowych. W szczęce są ich dwa, natomiast z żuchwie aż trzy.

Zgryz

Wyróżnia się dwa podstawowe typy zgryzu. Zgryz nożycowy, gdzie zęby szczęki nachodzą na zęby żuchwy, co pozwala na łatwe odgryzanie kęsów oraz zgryz cęgowy, gdzie siekacze górne i dolne układają się jak cęgi. Opisuje się też inne rodzaje zgryzów, jednak są one odchyleniem od normy jaką stanowią oba poprzednie typy. Do najczęściej występujących odchyleń zaliczymy: przodozgryz – czyli taki gdzie siekacze szczęki są wysunięte do przodu, tzw. zgryz karpia, tyłozgryz – gdzie siekacze dolne są wydatnie cofnięte, czyli zgryz szczupaczy oraz zgryz krzyżowy, gdzie  po zamknięciu szczęki siekacze krzyżują się ze sobą.