Wielu właścicieli uważa, że założenie opatrunku na ranę jest czymś prostym i rzeczywistym. Jednak jest to bardzo dalekie od prawdy. Sztuka właściwego opatrywania zwierząt nie należny do łatwych. Dlatego w razie potrzeby nie warto samemu usiłować zabezpieczać ranę. Takie czynności musi wykonywać lekarz weterynarii.

Jaki powinien być opatrunek?

Przede wszystkim musi być dostosowany do urazu oraz wielkości zwierzęcia. Nie może on ograniczać ruchów psa. Nie powinien być za luźny, gdyż wtedy będzie spadać. Również zbyt ciasno założony opatrunek powoduje więcej szkód niż pożytku. W takim przypadku może dojść do zatrzymania krążenia i w konsekwencji tego do martwicy.

Najważniejszym zadaniem opatrunku jest jego rola ochronna w stosunku do obrażonych tkanek. Musi się on utrzymać w określonym miejscu (łapa, tułów) przez określoną ilość czasu. Zwykle powinien on być zmieniany co 24 do 48 godzin. Jednak wszystko jest uzależniane od rodzaju rany i sposobu jej leczenia.

Rodzaje opatrunków

Najbardziej popularny i wszystkim dobrze znany jest oczywiście opatrunek usztywniający – gips. Taki rodzaj unieruchomienia jest w przypadku małych zwierząt stosowany do ograniczenia ruchomości poszczególnych kończyn. Zazwyczaj ma to miejsce po zabiegach ortopedycznych.

Innym typem są specjalne opatrunki żelowe stosowane w przypadku rozległych oparzeń oraz trudno gojących się ran. Mają one za zadanie stworzyć odpowiednie środowisko dla nowo tworzącej się warstwy skórnej. Czasami zawierają dodatki substancji, które hamują rozwój bakterii w obrębie rany.

Istnieje wiele typów opatrunków. Inne zakładane są na złamane kończyny, inne na oparzenia, a jeszcze inne na rany cięte. Niemniej jednak wszystkie rodzaje spełniają takie same funkcje podstawowe: mają chronić i zabezpieczać oraz przyspieszać procesy gojenia się rany.