Choroby psów

07.08.2010
autor:  Agata Wieczorek
kategoria:  Choroby psów

Oparzenia są urazem występującym u psów dosyć rzadko. Przeważnie spotyka się je u szczeniąt i psów ocalałych z pożarów. Pomoc przedlekarska jest w ich wypadku szczególnie istotna – właściwie udzielona ogranicza uszkodzenia tkanek i przyczynia się do szybszego gojenia.

Jak powstają oparzenia?

Oparzenie jest wynikiem działania wysokiej temperatury lub żrącej substancji chemicznej które uszkadzają tkankę powodując ból i obrzęk. W zależności od stopnia uszkodzenia tkanek dzieli się je na stopnie od pierwszego, najłagodniejszego, do czwartego przy którym tkanka ulega zwęgleniu. U psów oparzenia występują najczęściej w wyniku nieszczęśliwego wypadku (w ostatnich latach częste jest np. wywrócenie grilla z rozżarzonym węglem) kontaktu z substancją żrącą, porażenia prądem. Poważne poparzenia, obejmujące znaczną powierzchnię ciała zdarzają się u ofiar pożarów i u szczeniąt (które z racji wieku mają skłonność do częstszego ulegania nieszczęśliwym wypadkom).

Co robić z poparzonym psem?

Najważniejszą czynnością jaką trzeba wykonać z poparzenia jest jak najszybsze schłodzenie poparzonego miejsca. Najlepiej w tym celu posłużyć się prysznicem i zimną wodą. Oparzone miejsce należy polewać długo – co najmniej 15 minut. Ważne jest aby zrobić to jak najszybciej gdyż od szybkiego schłodzenia miejsca oparzenia zależy ograniczenie stopnia i zasięgu uszkodzenia tkanek. W przypadku oparzeń żrącą substancją postępujemy podobnie - płuczemy zanieczyszczone miejsce dużą ilością bieżącej wody, uważając aby nie spłukiwać substancji na inne partie ciała psa. Poza przypadkami niewielkich oparzeń, obejmujących bardzo mały kawałek ciała, wszystkie oparzenia powinny być konsultowane z lekarzem weterynarii. Oceni on stopień uszkodzenia, opatrzy chore miejsce oraz zastosuje odpowiednie leczenie przeciwzapalne, przeciwbólowe oraz przeciwbakteryjne. W okresie gojenia się oparzeń należy uważać na stan rany – oparzenia goją się ciężko i są idealnym miejscem rozwoju bakterii.

Oparzenie - czy to wstęp do poważniejszych problemów?

Przy oparzeniach obejmujących większą powierzchnię poza samym uszkodzeniem tkanki, bólem i obrzękiem istnieje ryzyko wystąpienia wstrząsu. Wstrząs jest stanem zagrażającym życiu, objawia się spłyceniem oddechów, upośledzeniem krążenia i niekiedy utratą przytomności. Pies jest blady i pomimo bólu wywołanego oparzeniem może być apatyczny. Tylko szybka pomoc lekarska jest w stanie zapobiec pogłębianiu się wstrząsu.

Niektóre oparzenia mogą powodować szkody nieadekwatne do swych niewielkich rozmiarów, np. oko które uległo poparzeniu może nigdy nie powrócić do dawnej sprawności. U psów ocalałych z pożarów czasem dochodzi do oparzeń płuc skutkujących ich obrzękiem. Głębokie oparzenia mogą doprowadzić do powstania blizn, a te do przykurczów upośledzających funkcjonowanie aparatu ruchu.

Jak zapobiegać oparzeniom?

Zapobieganie ogranicza się do przeciwdziałania występowaniu sytuacji niebezpiecznych. Nie wolno pozwalać psu biegać obok gorących przedmiotów, szczególnie rozpalonych grilli czy ognisk. Gotując należy pilnować aby pies nie przebywał w kuchni a uchwyty garnków obracać tak aby uniknąć ich wywrócenia. Nie wolno ustawiać na podłodze garnków z gorącą zawartością. Podczas przenoszenia gorących przedmiotów należy zachować ostrożność – częstym wypadkiem jest wylanie na psa gorącej kawy lub herbaty. Osoby samodzielnie przygotowujące posiłki dla swoich psów powinny pamiętać aby sprawdzać temperaturę jedzenia przed podaniem psu. To samo tyczy się zawartości puszek podgrzewanych w kuchence mikrofalowej.


zapisujemy ocenę
Oceń artykuł:
Wasza ocena: 0.0 (0 głosów)

Poprzedni Następny
Zobacz również
Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego artykułu