Podrodzina lor jest wyjątkowa wśród papug, ze względu na nietypowy sposób odżywiania, który może być przyczyną ich niewielkiej popularności wśród hodowców.

Charakterystyka gatunku

Lory (Lorinae) są stosunkowo niewielkimi papugami (lorika malutka Charmosyna wilhelminae – 11 cm długości, lora czarna Chalcopsitta atra – 32 cm, lorika długosterna Charmosyna papou – do 42 cm) o niezwykle barwnym upierzeniu, w którym najczęściej dominuje intensywna zieleń lub czerwień. Żyją w koronach drzew, żywiąc się przede wszystkim nektarem, pyłkiem i kwiatami drzew. Pobieranie takiego pokarmu ułatwia im rurkowata budowa języka, na którego zakończeniu znajdują się wydłużone brodawki, w postaci włosków, które zbierają nektar i pyłek z dna kwiatów.

Lory są szeroko rozprzestrzenione na obszarze Oceanii, od południowo-wschodniej Azji, przez Polinezję, Nową Gwineę i Papuę, aż po kontynent australijski. Występuje kilkadziesiąt gatunków lor usystematyzowanych w 12 grupach rodzajowych. Część z nich jest zagrożona wyginięciem, co spowodowane jest m. in. drapieżnictwem ze strony gatunków inwazyjnych takich jak szczur śniady czy koty, nielegalnymi odłowami i przemytem, oraz zmianami w środowisku (rolnictwo).

Jak hodować?

Nie są zalecane początkującym hodowcom, gdyż wymagają poświęcenia im więcej czasu, a opieka musi być staranniejsza niż u innych papug. Ptaki dostępne w sprzedaży niestety w przeważającej części nadal pochodzą z nielegalnego odłowu i zwykle mają poważne problemy z adaptacją do życia w niewoli. Trzeba zwracać szczególną uwagę na pochodzenie kupowanych przez nas zwierząt (podlegają rejestracji CITES), gdyż kupując ptaki z przemytu nie tylko przyczyniamy się do zmniejszenia ich liczby w środowisku naturalnym (podczas przemytu giną setki ptaków), ale mamy też małą szansę, że przeżyją pod naszą opieką i na pewno nie są w dobrej kondycji psychofizycznej. W Polsce nie ma zbyt wielu hodowców zajmujących się lorami, natomiast wiele gatunków rozmnażanych jest w Europie Zachodniej.