Jest to uraz stawu kolanowego. Rzepka jest jednym ze składowych elementów kolana. Przyczyny zwichnięć nie zawsze muszą być urazowe, czasami jest to wada dziedziczna. Narażone są głównie rasy małe i miniaturowe. Uraz objawia się kulawizną. Leczenie jest wyłącznie chirurgiczne.

Przyczyny

Rasami predysponowanymi do zwichnięcia rzepki są pudel miniaturowy, pudel toy, yorkshire terier, szpic miniaturowy, pekińczyk, chihuahua i boston terier. Uraz ten u dużych i średnich psów występuje sporadycznie. Suki o wiele bardzie są podatne na to schorzenie, występuje ono u nich około 1,5 raza częściej niż u samców. Czynnikami, które mogą zwiększyć prawdopodobieństwo zwichnięcia rzepki są przede wszystkim wady budowy układu kostno-stawowego, zalicza się tu miedzy innymi koślawość i szpotawość bioder.

Uraz powstaje na skutek zniekształcenia bloczka kości udowej lub guzowatości piszczelowej. Zwichnięcie może dotyczyć jednej kończyny lub obu na raz. Zazwyczaj dochodzi do zwichnięcia w stronę przyśrodkową, stanowi ono 75% przypadków tego rodzaju.

Objawy

Mogą wystąpić już w kilka dni po narodzinach szczeniaka. Jednak w tym okresie czasu nikt nie zwraca uwagi na niezdarne poruszanie się zwierząt. Bardziej nasilone objawy można zauważyć po około czwartym miesiącu życia psa. W zależności od tego czy zwichnięcie jest jedno czy obustronne kulawizna jest bardziej lub mniej nasilona. Istnieją cztery stopnie uszkodzenia rzepki wynikające z jej zwichnięcia. Różnią się one położeniem rzepki i tym czy może ona sama wrócić na swoje fizjologiczne miejsce czy tez nie.

Zwichnięciu towarzyszy duży ból. Jest on związany z uszkodzeniem chrząstek w stawie kolanowym. Zwierzę często wykazuje niechęć do większego ruchu, czasami chodząc odgina nogi na boki. Dużą trudność sprawia pupilowi wchodzenie po schodach i schodzenie z nich.

Leczenie

Możliwe jest jedynie leczenie chirurgiczne. Nie ma żadnej farmakologicznej terapii, która byłaby w stanie przywrócić sprawność w stawie kolanowym. W zależności od przyczyny zwichnięcia rzepki i stopnia jej uszkodzenia dobiera się odpowiedni rodzaj zabiegu chirurgicznego. Jednak przed operacją wskazane jest wykonanie zdjęcia rentgenowskiego, pozwoli ono na ocenienie wielkości zmian chorobowych.

Jeśli zwierzę jest otyłe to bezwzględnie należy je odchudzić, dodatkowe obciążenie operowanej kończyny może znacznie pogorszyć efekt końcowy leczenia. Trzeba się również liczyć z tym że na skutek takiego urazu w przyszłości istnieje prawdopodobieństwo rozwinięcia się choroby zwyrodnieniowej stawów. Istotnym elementem terapeutycznym jest podawanie składników żywieniowych, które odżywiają chrząstkę stawową, należą do nich miedzy innymi chondroityna i glikozamina.