Zaćma (katarakta) to stan zmętnienia soczewki oka lub jej torebki. Występuje wiele rodzajów zaćmy do których predyspozycja jest dziedziczona. Choroba może również pojawiać się wtórnie do już istniejących chorób, zarówno dotyczących oczu jak i ogólnoustrojowych. Postępująca zaćma powoduje stopniową utratę wzroku.

Czym jest zaćma?

Jednym z elementów oka odpowiedzialnym za prawidłowe widzenie jest soczewka. Zbudowana ona jest z przejrzystej tkanki i posiada podobnie przejrzystą torebkę. Zaćma jest zmętnieniem obejmującym całą soczewkę albo jej część lub też torebkę soczewki. Może dotyczyć jednego oka lub obu oczu. Zaćma występuje dziedzicznie jako choroba wrodzona lub wtórnie jako następstwo zapaleń oka, chorób metabolicznych takich jak cukrzyca a także w wyniku istnienia wad rozwojowych jak na przykład przetrwała tętniczka ciałka szklistego. Istnienie zaćmy powoduje ograniczenie widzenia. W przypadku występowania zaćmy całkowitej, dochodzi do utraty wzroku i pies pozostaje ślepy do czasu usunięcia zmętniałej soczewki.

Czym objawia się zaćma u psa?

Najbardziej widocznym objawem jest zmętnienie soczewki. Patrząc prosto w oczy psa widzimy zmętnienia lub niebieskawo-białe zabarwienie soczewki. Pies z zaćmą widzi nieostro. W zaawansowanym stadium może nie rozpoznawać właściciela i wpadać na przedmioty.

Jak leczy się zaćmę u psów?

Leczenie zaćmy zależy od przyczyny, która spowodowała wystąpienie zmętnienia siatkówki. W przypadku niektórych jej rodzajów możliwe jest cofnięcie się objawów po wyleczeniu choroby podstawowej. Zazwyczaj, niestety, jedyną możliwością terapii jest zabieg chirurgiczny polegający na usunięciu zmętniałej soczewki. Wykonuje się go poprzez niewielkie nacięcie rogówki oka i usunięcie całej lub rzadziej – fragmentu soczewki. Istnieją dwie metody postępowania po usunięciu chorej soczewki. W pierwszej pozostawia się oko bez soczewki. Pies widzi wtedy nadwzrocznie czyli mówiąc potocznie jest dalekowidzem. Druga metoda zakłada wszczepienie sztucznej soczewki oka. Widzenie jest wtedy poprawne jednak występuje stosunkowo duże ryzyko powikłań po tego typu zabiegu wykonanym u psa. W każdej metodzie po operacji pies musi mieć regularnie zakrapiane oczy przepisanymi lekami, a do czasu zagojenia oka powinien przebywać w kołnierzu ochronnym.

Jak zapobiegać występowaniu zaćmy u psów?

Zaćmie o podłożu dziedzicznym można zapobiegać eliminując dotknięte chorobą zwierzęta z hodowli. Nie należy kupować szczeniąt po rodzicach u których wystąpiła zaćma. Rasami wykazującymi genetyczną predyspozycję do występowania zaćmy pierwotnej są: chart afagański, spaniele, akita, owczarek niemiecki, retrivery, pudle, sznaucery miniaturowe oraz yorkshire teriery.

Zapobieganie zaćmie wtórnej polega na wykrywaniu i leczeniu chorób ją wywołujących, głównie cukrzycy i chorób oraz urazów oka. Wszystkie zmiany w wyglądzie oka powinny być konsultowane z lekarzem weterynarii a w uzasadnionych przypadkach konsultowane ze specjalistą. Wykryta zaćma powinna być regularnie kontrolowana ze względu na ryzyko wywoływania przez nią innych schorzeń oczu. Zaćma co prawda powoduje utratę wzroku ale w początkowym stadium jest to proces odwracalny. Przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego odpowiednio wcześnie pozwala na przywrócenie psu zdolności widzenia.