Do uszkodzenia łokcia dochodzi zazwyczaj podczas urazu mechanicznego. Objawem zwichnięcia stawu łokciowego jest niestawanie na chorej kończynie. Jeśli leczenie zostanie pojęte szybko to zabieg chirurgiczny nie jest potrzebny. Zwlekanie z wizytą w gabinecie weterynaryjnym może zaowocować koniecznością leczenia chirurgicznego.

Przyczyny

Zwichnięcie powstaje na skutek urazu. Polega na braku kontaktu tworzących staw kończyn w tym przypadku jest to kość ramienna i kości przedramienia. Ze względu na specyficzne ułożenia kości w stawie łokciowym u psów najczęściej zdarza się zwichnięcie boczne.

Taki uraz może powstać na spacerze, podczas zabawy, ale również bywa wynikiem wypadku samochodowego. Zwichnięcie powstaje na skutek działania siły z zewnątrz, nie ma innej możliwości. Uraz tego typu dotyczy starszych zwierząt, przeważnie po dwunastym miesiącu życia. Brak jest jakichkolwiek predyspozycji rasowych, wiekowych czy płciowych. W równym stopniu są na niego narażone psy duże, małe i średnie.

Objawy

W czasie poruszania się pies nie obciąża chorej nogi. Niechętnie się porusza. Łapa, która uległa urazowi jest trzymana w górze i odstawiona lekko na bok. Czasami zwierzę trzyma ją w pozycji zgiętej i podciągniętej pod ciało. Zwichnięty staw ramienny na zmieniony kształt, widać jego deformację. Pupil podczas poruszania się odczuwa ból. Nie wolno pod żadnym pozorem samemu próbować prostować, zginać czy obmacywać chorej kończyny.

Leczenie

Jeśli w ciągu siedmiu do czternastu dni zostanie podjęte leczenie, to najprawdopodobniej obejdzie się bez wykonywania zabiegu. W takich sytuacjach konieczne jest nastawienie zwichniętego stawu. Musi to być wykonane w pełnej narkozie. W przeciwnym razie lekarz nie byłby w stanie prawidłowo nastawić kończyny. Zwierzę natomiast nie wytrzymałoby z bólu. Powodzenie takiej terapii jest uzależnione od szybkości podjętego leczenia.

Uraz, który miał miejsce już jakiś czas temu kwalifikuje się wyłącznie do zabiegu chirurgicznego. W tym przypadku nie ma gwarancji przywrócenia pełnej sprawności stawu. Po zabiegu konieczne jest założenie opatrunku zabezpieczającego, ograniczenie ruchu psu oraz rozpoczęcie rehabilitacji. Jest ona możliwa po około dwóch tygodniach po zabiegu.

Powikłania

Do najczęstszych problemów należy możliwość ponownego zwichnięcia. Tak dzieje się zazwyczaj w przypadku leczenia nieoperacyjnego. Czasami na skutek uszkodzenia chrząstek stawowych i późnej terapii rozwija się u zwierzęcia choroba zwyrodnieniowa stawów. Zabiegiem ostatecznym w takich przypadkach jest artrodeza (stabilizacja stawu za pomocą śrub i drutu). Jednak powodzenie jej bywa różne, często dochodzi do różnych komplikacji i trudności w powrocie do zdrowia.