Jeżeli zastanawiamy się co jest powodem, że nasz pies jest bardzo nadpobudliwy i zachowuję się strasznie pod naszą nieobecność warto wiedzieć kilka podstawowych zasad, dotyczące terapii Behawioralnej.

Jeżeli obawiamy się, że nasz pies ma ADHD , to najprawdopodobniej posiada on zbyt dużą ilość nagromadzonej, nie zużytej energii. Jeśli nie zapewnimy psu dostatecznej ilości ruchu i pies nie będzie w stanie wykorzystać aktywnie swojego potencjału w psie będzie gromadziła się energia. Będzie to skutkowało ciągłą aktywnością psa, któremu bardzo trudno będzie samodzielnie się uspokoić. Pies będzie szukał cały czas możliwości do ruchu, np. biegając po domu i szczekając z byle powodu, reagując silnie na każdy, nawet ledwo słyszalny dźwięk za oknem. Czasami taka energia gromadzi się w psie miesiącami czy latami i potrzeba długiego czasu żeby pies ją zużył. Nadpobudliwemu psu bardzo trudno jest skupić się na szkoleniu dlatego przed sesją treningową trzeba takiego psa zmęczyć. Najlepszy w tym celu jest długi spacer na smyczy, np. przy rowerze lub rolkach, co najmniej 1,5 h dziennie. To nieprawda, że psom nadpobudliwym spacer na smyczy nic nie daje. Przeciwnie! Pies biegnie koło nas lub za nami i oprócz tego że jest to dla niego wysiłek fizyczny to pies uczy się za nami podążać. Biegnąc koło nas lub za nami, pies oddaje nam inicjatywę. To my jesteśmy odpowiedzialni za wybór trasy oraz miejsc postoju. Uczymy psa nie reagowania na mijane psy czy ludzi, bo to przecież do nas jako przywódców stada należy decyzja czy mijany obiekt jest wart zainteresowania czy nie. Jest to doskonała metoda na codzienne spędzanie z psem czasu i niezastąpiona okazja na relaks psychiczny dla psa.

Z kolei, jeżeli nasz pupil strasznie niszczy mieszkanie podczas naszej nieobecności. Obgryza meble, dywany i nawet rogi ścian a do tego szczeka, przyczyną takiego zachowania jest  zaburzone poczucie bezpieczeństwa i co za tym idzie, strach przed separacją. Aby problem rozwiązać potrzeba jest zapewnić psu bezpieczne miejsce podczas nieobecności człowieka. Doskonale nadaje się do tego klatka lub transporter. Musi być oczywiście odpowiednio duży aby pies mógł wstać, obrócić się i położyć. Człowiekowi taka klatka często kojarzy się z więzieniem i zniewoleniem ale dla psa, który i tak większość czasu podczas Pani nieobecności powinien spać, skojarzy się z norą, azylem, czyli bezpiecznym miejscem, gdzie nic przykrego go nie spotka. Każdy pies lubi mieć takie miejsce, tylko dla siebie, gdzie może się schować i spokojnie odpocząć. Aby przyzwyczaić psa do klatki potrzebne jest spokojne, krok po kroku postępowanie - najlepiej w tym celu zasięgnąć rady trenera. Najważniejsze zalety klatki: pies czuje się w niej bezpiecznie i tym samym mniej się denerwuje, nie ma potrzeby gryzienia czy szczekania, pies nie może w niej niszczyć sprzętów domowych i tym samym nie uczy się złych nawyków, jest doskonała do uczenia psa czystości w domu.