Choroba nerek a co za tym idzie przewlekła niewydolność nerek jest jedną z najbardziej niebezpiecznych i najczęściej występujących chorób u osobników kociego rodu. Nieleczona choroba skazuje koty na śmierć.

Przewlekła niewydolność nerek jest schorzeniem bardzo trudnym do zidentyfikowania, a sama choroba rozwija się wolno i na początku nie daje poważnych objawów. Bardzo często przyczyny są związane z zaawansowanym wiekiem zwierzaka i pogarszającą się zdolnością nerek do filtracji. Kłębuszki nerkowe mogą obumierać lub ulegać uszkodzeniu, a pozostałe nie zawsze wystarczają do usuwania z krwi toksycznych substancji, co prowadzi do zatruwania organizmu oraz do wspomnianego wyżej odwodnienia, wskutek wydalania dużych ilości wody.

W początkowym stadium choroba jest praktycznie niezauważalna, bardzo często daje objawy dopiero wtedy, gdy większa część nerek (około 75%) jest już uszkodzona. Dlatego ważne jest wykonywanie okresowych badań krwi, szczególnie u kotów starszych, gdyż niejednokrotnie tylko takie badanie pozwala wykryć pierwsze nieprawidłowości, takie jak podwyższenie mocznika i kreatyniny. Istotne jest również podawanie zdrowym zwierzakom starszym (od mniej więcej 7-8 roku życia) karmy z kontrolowanym poziomem fosforu. Większość producentów dobrej jakości pożywienia ma w swojej ofercie pokarm przeznaczony dla mruczków seniorów.

Bardzo ważne jest wykonywanie okresowych badań krwi u kotów, gdyż często tylko one pozwalają wykryć odpowiednio wcześnie objawy choroby nerek. Ponadto niepokojące są zawsze chudnięcie, brak apetytu, zwiększone pragnienie i oddawanie dużych ilości moczu.

Przewlekła niewydolność nerek rozwija się powoli, pierwszym objawem choroby może być częste oddawanie większych ilości bardzo rozcieńczonego moczu oraz wzmożone pragnienie. Zdrowy kot oddaje około 30-50ml/kg masy ciała moczu w czasie doby, którego gęstość względna oznaczana przy okazji standardowego badania moczu, powinna wynosić około 1,015-1,060kg/l. Podczas badania krwi możemy ponadto wykryć nieznacznie podwyższony poziom mocznika i kreatyniny.

W dalszej kolejności koty chudną, pojawiają się owrzodzenia w jamie ustnej, pogarsza im się apetyt, u kotów czarnych może dojść do brązowienia futra, a oddech naszego mruczka może mieć bardzo intensywny, nieprzyjemny zapach. Objawy przewlekłej niewydolności nerek są zatem podobne, jak w przypadku stanów ostrych, ale pojawiają się powoli i często mogą być przez właścicieli przeoczone w początkowym okresie. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości należy jak najszybciej wykonać badania krwi i moczu oraz oczywiście skonsultować się z lekarzem weterynarii.

Niestety opisywane tutaj schorzenie jest nieodwracalne i koty z przewlekłą niewydolnością nerek są zwierzakami śmiertelnie chorymi. Przy niewielkim stopniu uszkodzenia narządu możemy oczywiście skutecznie przedłużyć im życie poprzez podawanie leków i odpowiedniej diety. Zmiany w nerkach są jednak trwałe, a wszystkie działania mają w tym przypadku na celu zatrzymanie dalszego postępowania choroby. Koty z przewlekłą niewydolnością nerek muszą pozostawać na specjalnej, najczęściej niskobiałkowej diecie do końca życia. Dieta taka pozwala ograniczyć ilość azotu, powstającego podczas trawienia białek.

Bardzo często pierwszym działaniem po stwierdzeniu schorzenia nerek jest podanie serii kroplówek w celu przepłukania i nawodnienia mruczka. Ważne jest także zniwelowanie takich objawów jak owrzodzenia w jamie ustnej, które prowadzą do braku apetytu. Koty z uszkodzonymi nerkami, jak już wspomniano, często odmawiają jedzenia, stają się wybredne, w skrajnych przypadkach trzeba je przez pewien czas karmić na siłę. Za każdym razem dobór leków i metod postępowania musimy skonsultować z lekarzem weterynarii. Warto również spytać się o możliwość wspomnianego wcześniej dializowania zwierzaka.

Kot z przewlekłą niewydolnością nerek powinien być pod stałą opieką lekarza weterynarii, konieczna będzie także zmiana diety, zgodnie z jego zaleceniami.