Otyłość wynika z przekarmiane, zbyt małej ilość ruchu u naszego pupila, jak również przede wszystkim z braku naszej wiedzy na temat zdrowego odżywiania. Należy pamiętać, że otyłość u zwierząt jest tak samo poważną chorobą jak w przypadku ludzi. Może wywołać takie choroby jak cukrzyca, zwyrodnienie stawów, choroby serca i choroby układu oddechowego.

Z medycznego punktu widzenia otyłość to odkładanie się tkanki tłuszczowej i wzrost masy ciała przekraczające 20 proc. normy. Dla porównania, taki stopień nadwagi odpowiada nadwadze u człowieka, który zamiast 75 kg waży 90 kg. O ile jednak w przypadku człowieka tak rozumiana otyłość jest widoczna gołym okiem, o tyle w przypadku zwierząt problem jest o wiele bardziej skomplikowany. Trudno jest bowiem dostrzec nadwagę, która wynosi czasem „tylko” 3 kg, a fałdy tłuszczu przykryte są sporą ilością sierści.

Dlatego też pierwsze objawy nadwagi, są w wielu przypadkach lekceważone, szczególnie, że właściciele psów i kotów nie mają świadomości jakie negatywne konsekwencje dla zdrowia może mieć tych kilka „niewinnych” kilogramów.

Lekarze weterynarii ostrzegają jednak, że u otyłych zwierząt wzrasta ryzyko rozwoju wielu problemów zdrowotnych takich, jak cukrzyca, choroby serca i układu oddechowego, pogorszenie jakości sierści, schorzenia kostno-stawowe, spadek odporności, ale przede wszystkim otyłość skraca życie psów i kotów. Ponadto, u otyłych zwierząt wzrasta ryzyko pojawienia się komplikacji podczas zabiegów chirurgicznych i znieczulenia, nie tylko ze względu na utrudnienia i wydłużony czas zabiegu spowodowany dużą ilością tkanki tłuszczowej, ale także ze względu na zmniejszoną tolerancję i utrudnione dawkowanie leków stosowanych do znieczulenia.

Główną przyczyną nadwagi u zwierząt jest przekarmienie i zbyt mała ilość ruchu. Nadmiar niewykorzystanej energii dostarczanej wraz z pokarmem jest magazynowany przez organizm właśnie w postaci tkanki tłuszczowej. Podobnie jak w przypadku ludzi, także u zwierząt istnieje możliwość określenia optymalnej masy ciała. Zależy ona od rasy oraz wieku zwierzęcia, a jej utrzymanie jest stosunkowo proste pod warunkiem przestrzegania kilku podstawowych zasad takich, jak nie dokarmianie zwierzęcia resztkami ze stołu czy innymi smakołykami pomiędzy posiłkami, stosowanie właściwej diety i dokładne odmierzanie dawki pokarmowej czy zapewnienie odpowiedniej ilości ruchu. Przestrzeganie tych zasad często okazuje się dla właścicieli trudne, zwłaszcza jeśli traktują oni zwierzę, jak członka rodziny i nie są w stanie odmówić zwierzęciu proszącemu o jedzenie. Właściciel powinien jednak pamiętać, jak niebezpieczna dla zdrowia zwierzęcia może być otyłość.

Objawy nadwagi to nie tylko zwiększona masa ciała. Można tu także wymienić zmiany w wyglądzie sylwetki zwierzęcia (powiększenie obrysu brzucha, brak wcięcia w talii, itp.), trudności w poruszaniu się, nietolerancja wysiłku oraz wysokich temperatur, spadek aktywności ruchowej, itp. Nie stwierdzenie takich objawów przez właściciela wcale nie oznacza, że zwierzę nie ma nadwagi. Właściwe rozpoznanie może postawić jedynie lekarz weterynarii.

Właściwa profilaktyka nadal pozostaje najskuteczniejszą metodą walki z otyłością. W idealnych warunkach dawka pokarmowa dla każdego psa, czy kota powinna uwzględniać jego kondycję fizyczną oraz poziom aktywności.

Niestety, nadwaga dotyczy co trzeciego psa (podobnie jest w przypadku kotów), a częstotliwość jej występowania gwałtownie wzrasta. Nadwaga ma znaczny wpływ na ogólny stan zdrowia psów i kotów. Przede wszystkim, zwiększa ryzyko rozwoju pewnych schorzeń oraz skraca średnią długość życia zwierzęcia. Dlatego tak ważne jest wprowadzenie u otyłych zwierząt odpowiedniej diety, a następnie utrzymanie optymalnej masy ciała zwierzęcia.

Przy opracowaniu receptury skutecznej diety odchudzającej należy uwzględnić ważne czynniki oraz pamiętać, iż utrata wagi zależy także od pewnych cech indywidualnych zwierzęcia. Odpowiednią, niskokaloryczną dietę dostosowaną do potrzeb zwierzęcia może zalecić jedynie lekarz weterynarii. Ponadto, określi docelową masę ciała, czas trwania terapii odchudzającej oraz udzieli wskazówek jak utrzymać zwierzę we właściwej kondycji po zakończeniu leczenia.

W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się o poradę do lekarza weterynarii.