Choroba nerek jest jedną z bardzo niebezpiecznych i często występujących u starszych osobników kociego rodu. Jedynie szybka dializa powoduje spowolnienie rozwoju choroby, bez niej kot skazany jest na śmierć.

Choroby nerek są jednymi z częstszych poważnych schorzeń u kotów. Niestety niejednokrotnie okazują się przyczyną zgonów, szczególnie wśród zwierząt starszych. Nerki pełną w każdym organizmie bardzo istotną rolę. W kłębuszkach nerkowych następuje oddzielenie składników odżywczych pozostających we krwi, od szkodliwych produktów przemiany materii, dlatego żaden organizm nie jest wstanie funkcjonować bez sprawnego działania tego narządu. Zaburzenia w funkcjonowaniu nerek prowadzą do ciężkiego zatrucia i nie można ich ignorować. Mocz kotów ma specyficzny, intensywny zapach m.in. przez wysoką zawartość azotu, który jest ubocznym produktem trawienia białek. Azot jest substancją toksyczną dla komórek i dlatego musi być sprawnie usuwany z krwi. Z moczem, oprócz azotu usuwane są także znaczne ilości fosforu.

Dieta kotów powinna być bogata w białko, wysoka ilość tego składnika spożywana z pokarmem nie jest szkodliwa, a sprawnie działające nerki poradzą sobie z usunięciem nadmiaru powstającego w czasie jego rozpadu azotu. Należy podkreślić, że tak ważna dla kota wysoka zawartość białka w pokarmie nie przyczynia się do powstania chorób nerek, niektórzy specjaliści twierdzą jednak, że problemem może być białko złej jakości (roślinne), którego przetworzenie może nadmiernie obciążać nerki. Dieta zdrowego kota może zatem, a nawet powinna, zawierać dużo białka pod warunkiem, że jest ono dobrej jakości. W profilaktyce chorób nerek oraz pęcherza moczowego bardzo ważne jest natomiast dostarczanie organizmowi odpowiedniej ilości wody. Musimy pamiętać, że mruczki żywione suchą karmą powinny wypijać około 150-200ml wody na dobę (w przypadku kota o masie około 3-5kg). Koty jedzące pokarmy mokre piją mniej, gdyż część wody dostarczana jest razem z pożywieniem, muszą mieć jednak stały dostęp do czystej, świeżej wody.

Możemy wyróżnić trzy główne grupy schorzeń, które najczęściej dotykają nerek naszych mruczków: ostre i przewlekłe choroby nerek oraz wrodzoną wielotorbielowatość. Oczywiście oprócz nich koty mogą zapadać także na inne schorzenia tego narządu np. nowotwory.

Stany ostre objawiają się najczęściej dość gwałtownie, do upośledzenia funkcji nerek może dojść tutaj w przypadku zakażeń bakteryjnych np. wtórnych w stosunku do bakteryjnego zapalenia pęcherza, zatruć środkami chemicznymi lub lekami. Schorzenia nerek najczęściej objawiają się owrzodzeniami jamy ustnej, wymiotami, zapaścią, drgawkami, wybroczynami. Ponadto uszkodzone nerki nie mogą sprawnie regulować poziomu wody zatrzymywanego w organizmie i dochodzi do odwodnienia. Koty odwodnione mają suche lub lepkie dziąsła oraz nieelastyczną skórę. U zdrowego mruczka skóra szybko powraca do poprzedniego położenia po tym, jak podniesiemy są palcami, w przypadku odwodnienia tak się nie dzieje. Mocz kotów ze schorzeniami nerek jest rozcieńczony, zwierzaki oddają go dużo i często, mogą także dużo więcej pić.

W przypadku ostrej niewydolności nerek bardzo ważna jest szybka reakcja, szczególnie jeśli podejrzewamy zatrucie; toksyny oraz azot mogą doprowadzić do nieodwracalnego uszkodzenia nerek oraz innych narządów.

W przypadku podejrzenia u mruczka ostrej niewydolności nerek należy niezwłocznie udać się do lekarza weterynarii, gdyż tylko on może zlecić odpowiednie badania (przede wszystkim badanie krwi i moczu) oraz podjąć właściwe leczenie. W wielu przypadkach zdarza się, że przyczynę tak ostrego stanu daje się ustalić i zwierzaka można wyleczyć. Ważne jest szybkie działanie, bo tylko ono może zapobiec poważnemu uszkodzeniu nerek. Leczenie uzależnione jest od potencjalnej przyczyny ostrej niewydolności; najczęściej podstawowym działaniem jest podanie płynów dożylnie w celu przepłukania nerek i walki z odwodnieniem.