Istnieje rasa kotów, która w Syjamie (dzisiejsza Tajlandia) była traktowana jako najlepsza straż komnat królewskich. W każdej legendzie istnieje ziarnko prawdy. Dlaczego więc nie zaprosić takiego kota pod swój dach? Zanim jednak to uczynimy, warto przyjrzeć mu się nieco bliżej.

Historia rasy

Pośród wielu ras kotów jedną z najstarszych, uszlachetnionych przez człowieka jest rasa syjamska. Już pierwsze wzmianki pochodzą z manuskryptów z Ajutthai, datowanych na 1350 rok. Pierwsze syjamy trafiły do Europy z Tajlandii i wystawiane były głównie w ogrodach zoologicznych. Wyhodowanie po raz pierwszy przez człowieka w 1871 roku w londyńskim Crystal Palace zapoczątkowało gwałtowny rozwój rasy. Wzorzec ustalono w 1892 r., jednak ulegał on potem wielokrotnym zmianom. Dzisiejsze Syjamy nie przypominają dawnych, dość masywnych kotów, podobnych do koratów lub kotów birmańskich. To prace hodowlane doprowadziły do aktualnego wyglądu, niestety nie bez wpływu na genetykę tych pięknych kotów.

Wygląd

Syjamy są kotami szczupłymi i lekkimi – ich waga najczęściej waha się między 2,5 a 4,5 kg. Są one przy tym równocześnie bardzo muskularne. Elegancji i wytworności dodają długie kończyny o delikatnie zarysowanych mięśniach, zakończone małymi, owalnymi stopami. Tylne łapy są nieco dłuższe niż przednie. Syjamy posiadają piękną, smukłą szyję oraz średniej wielkości klinowatą głowę (klin zaczyna się na wysokości nosa a nie brody) proporcjonalną do reszty ciała. Nos jest prosty i długi, pozbawiony zagłębienia u nasady. Uszy kota są wysoko osadzone, szeroko rozstawione, duże, lekko szpiczaste. Oczy w kształcie migdałów, lekko ukośne, koniecznie koloru niebieskiego. Ogon powinien być proporcjonalnie długi, zwężający się ku końcowi, co nadaje biczowaty kształt. Niewątpliwie cechą rozpoznawczą u kotów syjamskich jest ich dość krótkie, miękkie futro przyjmujące typowe dla rasy umaszczenie. Okrywa powinna być jasnobiała z ciemnymi oznakami, które występują głównie na głowie, uszach, łapach i ogonie, u samców obejmują również mosznę. Dopuszczalne jest też lekkie cieniowanie po bokach tułowia. Wyróżnia się 4 klasyczne odmiany barwne: sealpoint (kolor okrywy kremowy, oznaczenia ciemnobrązowe), bluepoint (kolor okrywy biały lub niebieskawy, oznaczenia stalowoniebieskie), chocolatepoint (okrywa barwy kości słoniowej, oznaczenia czekoladowe), lilacpoint (okrywa w kolorze magnolii, oznaczenia różowawo-niebieskie). Poza tym spotykane są też odmiany w kolorze kremowym (creampoint), rudym (redpoint), pręgowanym (tabbypoint) i szylkretowym (tortiepoint).