Koty są szczególnie narażone na zjawisko powstawania kul włosowych – pileobezoarów. Jest to związane z faktem połykania przez nie włosów podczas zabiegu pielęgnacji sierści, który w przypadku tego gatunku stanowi około 30% czasu aktywności dziennej.

Przyczyny

Najbardziej predysponowane do tworzenie pilobezoarów są koty długowłose i starsze, młode i krótkowłose koty z reguły nie cierpią na to schorzenie, jednakże ten problem może u nich wystąpić. Zwierzę podczas pielęgnacji zlizuje i zjada martwe włosy. Powinny być one wyplute bądź wydalone z kałem. Jeśli tak się nie dzieje gromadzą się w przewodzie pokarmowym powodując jego drażnienie. Kule włosowe mogą być usunięte w formie wymiotów, nazywane przez niektórych „wyplówkami”. Taki zwymiotowany pęk sierści ma bardzo charakterystyczny wygląd. Przypomina kilkucentymetrowy wałeczek filcu. Jeśli natomiast włosy zalegają w układzie pokarmowym, to mogą być przyczyna zatkania jego światła. W tym przypadku niezbędna będzie konsultacja weterynaryjna, może się okazać, że konieczny jest zabieg chirurgiczny w celu usunięcia bezoara.

Objawy zakłaczenia:
•    kaszel;
•    dławienie się;
•    wymioty;
•    zaparcia;
•    brak apetytu;
•    bolesność w okolicy brzucha;
•    obecność kału z domieszka krwi.

Wszystkie z powyższych objawów powinny wzbudzić w nas niepokój i skłonić do bacznej obserwacji kota. Jeśli nie ustąpią bądź nasilą się należy jak najszybciej odwiedzić gabinet weterynaryjny.
 
Profilaktyka

W profilaktyce powstawania pilobezoarów najważniejsze jest regularne wyczesywanie pupila oraz podawanie karm zawierających odkłaczacz. Można także stosować preparaty służące jedynie jako dodatek żywieniowy, których zadaniem jest likwidacja kul włosowych.

Rynek oferuje spory ich wybór. Dostępne są zróżnicowane smaki i pojemności opakowań. Szeroki wybór pomaga dobrać środek odkłaczający, który nasz zwierzak przyjmie ze smakiem. Pozwoli to zaoszczędzić jemu i nam powtarzającej się walki o „przemycenie” specyfiku w karmie lub różnego rodzaju smakołykach.

Środki odkłaczające działają na zasadzie stwarzania poślizgu. Pokrywają one błonę śluzową jelit śliską substancją, najczęściej na bazie rybnych tłuszczy, ułatwiając tym samym pasaż jelitowy i formowanie się mas kałowych.

Rasami predysponowanymi do powstawania pilobezoarów są w dużej mierze koty długowłose bądź półdługowłose. Do tej grupy należą między innymi: persy, norweskie leśne, angory, tureckie vany czy amerykańskie curl.

U starszych długowłosych kotów, które mają problemy z utrzymaniem higieny osobistej na zadowalającym poziomie jedynym skutecznym rozwiązanie może okazać się ostrzyżenie zwierzęcia. Krótsza sierść nie będzie już stanowić problemu. Oszczędzi to naszemu ulubieńcowi nie potrzebnych stresów i dolegliwości związanych z ewentualnym zatkaniem przewodu pokarmowego przez kule włosowe.

Przy prawidłowo prowadzonej profilaktyce nie powinno dochodzić do wymiotów ani zaparć. Jeśli natomiast pojawią się któreś z nich należy zastanowić się nad zmiana dotychczasowej diety lub też udać się do lekarza weterynarii w celu ustalenia przyczyny takiego zachowania się pupila.