Pielęgnacje kota

08.08.2010
autor:  Agata Wieczorek
kategoria:  Pielęgnacja kota

Początków ówczesnego kota domowego należy szukać w Egipcie. To właśnie tam, prawdopodobnie po raz pierwszy, udomowiono to zwierzę. Było to w okresie rozkwitu ery rolniczej, wtedy to odkryty wspaniałe zdolności łowieckie kotów.

Kot w Egipcie

Pierwsze próby udomowienia kota datuje się na około 3000 r. p. n. e. Było to w erze neolitu, rolnictwo przeżywało wtedy swój rozkwit. Niestety dużym problem m okazały się gryzonie, które w znaczny sposób uszczuplały plony. Wtedy to właśnie rozpoczęła się kariera kota jako łowcy. Z czasem zwierzę to stało się towarzyszem życia człowieka. Są na to liczne dowody w postaci malowideł ściennych i wykopalisk.

W starożytnym Egipcie kot miał szczególne miejsce. Kiedy zmarł cała rodzina przyjmowała żałobę. Czasami nawet golono głowy i brwi na znak smutku po kocie i chęci oddania mu czci. Zwierzęta były mumifikowane i chowane w specjalnych trumnach. Każda z nich robiona była na wymiar danego kota. Zwierzę było przykrywane drewnianą maską i chowane z wielkimi honorami. Obok niego do trumny wsadzano martwą mysz, aby ten w życiu wiecznym miał się czym pożywić. Pochówku kotów dokonywano w specjalnie do tego przygotowanych miejscach, były to swego rodzaju cmentarzyska. Dużą ich ilość odkryto w okolicach Nilu.

W Egipcie za zabicie kota karano śmiercią. Oddawano mu cześć, początkowo czczono jedynie kota pustynnego, lecz szybko się to zmieniło. Kota poświęcono dwóm boginiom: Mafdet i Bastet. Pierwsza miała chronić przed ukąszeniem węża, druga zaś był boginią radości i płodności. Obie były przedstawiane pod postacią kotów lub jako postacie z kocimi głowami. Kult kota przetrwał dość długo, bo prawie dwa tysiące lat. Zakazano go w 390 r. n. e.

Kot wędruje do Europy

W Egipcie w czasach świetności i panowania kotów panował zakaz ich wywożenia. Jednak pojawiały się próby ich sprzedaży i rozprzestrzeniania się w różne strony świata. Prawdopodobnie udało się to po raz pierwszy około 1500 r. p. n. e. Zwierzęta te trafiły do Grecji i do Palestyny. Doceniono tam ich szczególne zdolności łowieckie oraz smukłość ruchów. W Rzymie były chronione prawem. Za zranienie lub zabicie zwierzęcia karą była rekompensata w postaci owcy lub barana. W tamtych czasach była to niezwykle dotkliwa kara.

Ciężkie czasy

Jednak złoty czas dla kotów nie trwał długo. Przyczynił się do tego Kościół upatrując w tym zwierzęciu sługę szatana i towarzysza czarownic. W tradycji ludowej łączono kota z magią i uważano, że z jego mózgu i oczu wiedźmy wytwarzały eliksiry i mikstury. W 1484 roku papież Innocenty wydał dekret, w którym potępił te zwierzęta. Koty zawdzięczają mu masowe palenia, obdzierania ze skóry, krzyżowania. Zdarzało się również że były zrzucane z wież kościelnych.

Dopiero w wieku osiemnastym powróciły do łask. Stały się wtedy bowiem zwierzętami do towarzystwa dla dam. Także wtedy zaczęto pisać o nich fraszki i bajki. Kot stał się znowu pożądanym w domu pupilem.

Pierwsza na świecie wystawa kotów miała miejsce w Londynie w 1871 roku. Jej organizatorem był autor pierwszej książki poświęconej tym czworonogom. Był to Harrison Weir, a poradnik nosił nazwę „Wszystko o naszych kotach”. Wtedy też ustanowiono pojęcie kocich ras.

W Polsce pierwsza wzmianka o kotach i ich hodowli pojawiła się dopiero w 1925 roku w dwutygodniku „Drób polski”.


zapisujemy ocenę
Oceń artykuł:
Wasza ocena: 0.0 (0 głosów)

Poprzedni Następny
Zobacz również
Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego artykułu