Wiele jest przypadków zaginięć zwierząt. Ogromna większość z nich wałęsa się po ulicach, ginie pod kołami samochodów lub trafia do schroniska. Dlatego trzeba mieć swoich pupili pod kontrolą i nie dopuszczać do takich sytuacji. Oszczędzi to nam i naszemu zwierzakowi niepotrzebnego stresu.

Chodzenie na smyczy

Już w przypadku małych kociąt możemy zacząć je uczyć chodzenia na smyczy. Ograniczymy w tym przypadku niekontrolowane wędrówki pupila. Przyzwyczaimy go do opuszczania domu jedynie na smyczy. Ważne jest, aby taka nauka była systematyczna. Koty dość dobrze tolerują szelki i smycze. Istotne jest, żeby w miarę możliwości zacząć wcześniej przyzwyczajać zwierzę do takich wędrówek. Młode osobniki o wiele łatwiej się uczą i przyzwyczajają do nowych sytuacji.

Powroty do domu

Jeśli mamy kota, który będzie miał możliwość wychodzenia z domu to należy sprawić, aby wracał on do niego chętnie. Nie należy pozwalać mu od razu na opuszczanie domu. W przypadku kociąt jest to szczególnie niebezpieczne. Zwierzę musi się przyzwyczaić, że nasze cztery ściany to miejsce, w którym on czuje się pewnie i bezpiecznie.

Przez okres co najmniej 3 miesięcy od czasu przybycia do nas kot nie powinien mieć możliwości opuszczania domu. Służy to przyzwyczajeniu pupila do miejsca, w którym przyjdzie mu spędzić resztę życia.

Po tym okresie można zacząć wypuszczać ulubieńca na krótkie przechadzki. Początkowo powinno się to odbywać pod naszą baczną kontrolą. Miejscem pierwszych wędrówek może być ogród lub działka. Ważne jest, aby po każdym powrocie do domu nagradzać kota miłym głosem i smakołykiem. Wyrobi to w nim pozytywne skojarzenia z powrotami do domu, będzie on wracał chętnie i rzadko oddalał się na dłuższe okresy czasu.

Zabezpiecz dom

W przypadku kotów niewychodzących z domu istotne jest zabezpieczenie samego mieszkania przed możliwością wydostania się zwierzęcia na zewnątrz. Na okna należy zamontować specjalne siatki, które uniemożliwią ewentualne wyskakiwanie kotów przez nie. Jeśli istnieje taka możliwość balkon powinien zostać także ogrodzony siatką. Pod naszą nieobecność wszystkie okna i drzwi prowadzące na zewnątrz powinny być zamknięte.

Koty są zwierzętami bardzo ciekawskimi i będą próbowały czmychnąć na zewnątrz przez otwarte okna albo drzwi, dlatego trzeba bezwzględnie pilnować, aby były one zamknięte.

Adresówki i czipy

Gdy nasz mruczuś może wychodzić na kocie wędrówki i chadzać własnymi ścieżkami zawsze może zdarzyć się taka sytuacja, że się nam zgubi. Nie należy o tym zapominać. Aby zwierzak mógł do nas wrócić należy wykonać parę prostych i tanich zabiegów.

Pierwszym z nich jest założenie kotu obróżki z adresówką, można ją nabyć w sklepach zoologicznych. Adresówka jest to miejsce na wpisanie danych właściciela, numeru telefonu i imienia kota. Pozwala ona w łatwy sposób oddać zagubionego zwierzaka.

Dodatkowym zabezpieczeniem może okazać się zaczipowanie pupila. Zabieg ten przeprowadza się w gabinecie weterynaryjnym. Poleca na umieszczeniu pod skóra mikroczipu, dzięki któremu będzie możliwa identyfikacja naszego ulubieńca. Czip ma wielkość ziarnka grochu i jest zupełnie niegroźny dla zwierzęcia. Odczytywanie informacji zawartych w nim odbywa się za pomocą czytnika czipów, który powinien się znajdować w każdej lecznicy i schronisku. W czipie zapisany jest numer identyfikacyjny naszego pupila, który jest przypisany tylko jemu. Taki numer wprowadza się do specjalnej bazy danych, która zapewnia szybką identyfikację zagubionego zwierzaka i jego właściciela.

Co zrobić, gdy kot się zgubił?

Pierwszą czynnością powinno być zgłoszenie tego w schronisku dla zwierząt. Można również dać ogłoszenia do gazety lub rozwiesić je w okolicy. Pomocne są również instytucja takie jak Towarzystwo Opieki nad Zwierzętami czy Straż dla zwierząt.

Najważniejsze jest, aby nie zwlekać z poszukiwaniami i nie czekać z założonymi rękami na to, że może zwierzak sam wróci do domu.