Schorzenia objawiające się brakiem koordynacji ruchowej nie stanowią u kotów dużej liczby zachorowań. Z reguły są wynikiem urazu w znacznej części upadków z wysokości. Mogą jednak mieć także inne podłoże. Rehabilitacja chorego pupila jest długa i wymaga znacznych pokładów cierpliwości ze strony właściciela.

Przyczyny

Najczęściej zaburzenia w poruszaniu są wynikiem urazów mechanicznych. W przypadku kotów jest to raczej rzadkie zjawisko, gdyż są to zwierzęta bardzo sprawne i gibkie. Niemniej jednak taka sytuacja może się zdarzyć. Szczególnie narażone na to są koty starsze oraz kocięta. Obie te grupy wiekowe mają problemy z utrzymaniem właściwej pozycji ciała podczas skoków czy biegu. Takim zwierzętom w warunkach domowych należy tak zorganizować przestrzeń życiową, aby nie zrobiły sobie krzywdy. Dobrze do tego celu wykorzystać siatki ochronne, które montuje się na drzwi i okna. Jest to skuteczny środek zapobiegający wypadnięciu kota z okna, co z największą częstotliwością zdarza się w okresie letnim. Wtedy właśnie bardzo często w domu są otwierane okna, przez które zwierzę może wypaść albo zablokować się w nich. W wyniku takich wypadków kot nie tylko może się połamać, ale również stracić życie. Czasami taki wypadek może spowodować trwałe kalectwo zwierzęcia.

Do przyczyn wystąpienia problemów z poruszaniem się można zaliczyć także szereg chorób zakaźnych oraz infekcji. Wszelkie zapalenia ucha środkowego mogą dawać objawy zaburzenia narządu ruchu. Jest to związane z uszkodzeniem narządu równowagi, który położony jest w uchu.

Nerwowe postacie chorób zakaźnych, takie jak na przykład FIP (zakaźne zapalenie otrzewnej kotów) również powodują upośledzenie poruszania się. Nie wolno zapominać też o możliwości wystąpienia różnego typu porażeń i paraliżów, które ograniczają ruch zwierząt w mniejszym lub większym stopniu.

Jeżeli zaburzenia ruchowe występują u kociąt, to oznacza, że są one wynikiem wad rozwojowych (wodomózgowie, wadliwa budowa kręgosłupa) lub zakażeń matki podczas ciąży, na przykład panleukopenią.

Objawy

W głównej mierze polegają na szeroko pojętych problemach w poruszaniu się oraz utrzymaniu równowagi. Może to być po prostu utykanie na jedną łapę, przekrzywianie głowy bądź niezborność ruchowa. Takie zwierzę często jest zdezorientowane i apatyczne. Jest to dla niego niekomfortowa sytuacja. Nie może zapanować nad własnym ciałem. Oprócz tego mogą wystąpić dodatkowe objawy ze strony innych układów, na przykład nerwowego, jeśli mamy do czynienia z porażeniem. Zdarzyć się może niekontrolowane oddawanie moczu i kału, brak apetytu i osowiałość.

Leczenie

Należy zdać sobie sprawę, że zaburzenia koordynacji ruchowej (ataksja), nie są chorobą a jedynie objawem chorobowym. Żeby rozpocząć leczenie musimy najpierw ustalić przyczynę takiego zachowania się zwierzęcia. Czasami żeby to ustalić niezbędne będzie wykonanie szeregu badań diagnostycznych. W ich skład powinny przede wszystkim wchodzić badania krwi oraz zdjęcie RTG.

Leczenie nie jest łatwe. Nierzadko wymagana jest długa rehabilitacja i właściwe obchodzenie się z pupilem. Na rehabilitację składają się zazwyczaj masaże i wielokrotne powtarzanie ćwiczeń mających na celu pobudzenie określonych partii mięśni. Taki rodzaj leczenia jest czasochłonny i wymaga olbrzymiej cierpliwości ze strony właściciela. Trzeba jednak pamiętać, że nawet po intensywnej i długiej terapii, zwierzę nigdy nie odzyska pełnej sprawności ruchowej.