•    Zez – jest to nieprawidłowe ustawienie gałek ocznych względem siebie. Jest to uwarunkowanie poligenetyczne. Najczęściej występuje u kotów syjamskich. Czasami obserwuje się skłonność do zeza u kociąt, lecz zwykle stan taki ulega poprawie z wiekiem.
•    Rozszczepienie wargi i podniebienia – powoduje połączenie jamy nosowej z jamą ustną, na skutek tego podczas ssania mleko dostaje się do dróg oddechowych, a nie przewodu pokarmowego. Może zdarzyć się też, że mleko będzie wylewać się jamą nosową. Z reguły jest to wada śmiertelna.
•    Gangliozydoza – jest to choroba zwyrodnieniowa układu nerwowego, w jej przebiegu dochodzi do drgawek oraz niemożności poruszania się. Dotyczy ona przede wszystkim kotów, u których objawia się do trzeciego miesiąca życia. Jest to wada śmiertelna.
•    Zespół Chediaka-Higashiego – jest to choroba, która objawia się przedłużonym czasem krwawienia po pobraniu krwi, skaleczeniu bądź zabiegach chirurgicznych. Charakterystyczne jest to, że analiza krzepliwości krwi u osobników cierpiących na to schorzenie jest w normie. Predysponowane są koty perskie, zespół był opisywany u kotów o umaszczeniu dymnym i kotów posiadających żółtozielone oczy.
•    Dystrofia włókien nerwowych – jest to wada połączona z kolorem liliowym sierści, kocięta w ciągu kilku tygodni po narodzinach tracą zdolność poruszania się. Jest to choroba śmiertelna

Jeśli mamy kota z wadą genetyczną

Należy zastanowić się czy nasze zwierzę będzie mogło żyć z zaistniałą dysfunkcją bez uszczerbku na zdrowiu fizycznym i psychicznym. Czasami jedynym sposobem skrócenia męczarni kota będzie eutanazja.

Zwierząt dotkniętych wadami genetycznymi nie powinno się rozmnażać. Wyjątkiem są jedynie anomalie pożądane w standardzie danej rasy, jak na przykład brak ogona u Kota Manx czy brak sierści u Sfinksa kanadyjskiego bezwłosego.