Nazwą tą określa się pewien zespół chorobowy, trapiący te urocze zwierzaki. Dotyczy on układu moczowego i jest niebezpieczny dla życia tych czworonogów. Często diagnozowany jest zbyt późno i w konsekwencji prowadzi do poważnej utraty zdrowia a nawet życia.

Na czym polega?

Pojęcie Syndromu urologicznego jest dość szerokie. Nie jest to bowiem jedna choroba a pewien zespół objawów, który może rozwinąć się na różnym tle. Najczęstszą przyczyną tego zespołu są tworzące się w drogach moczowych kamienie moczowe. Kamienie te mechanicznie zamykają światło przewodów wyprowadzających mocz i prowadzą do poważnych konsekwencji.

Najbardziej charakterystycznym objawem, który powinien zwrócić naszą uwagę, jest częstość oddawania moczu oraz wielkość jego oddawanej porcji. Gdy zauważymy, że nasz kot zaczyna sikać częściej w mniejszych ilościach lub sika rzadziej lub co gorsza wcale, świadczy to o problemach z drogami wyprowadzającymi mocz. Kamienie zamykając światło moczowodów lub cewki moczowej, prowadząc do silnego wypełnienia pęcherza, który nie może być normalnie opróżniony. Sam kamień dodatkowo, drażni moczowody lub cewkę, dając silny ból. Może on również Kaleczyc ich ściany, co daje krwawienia. Efektem są obecne w moczu erytrocyty, co powoduje różowawe zabarwienie moczu.

Długotrwałe zaleganie moczu w silnie wypełnionym pęcherzu, powoduje wchłanianie zawartych w nim produktów przemiany materii, czyli podtruwanie organizmu. Pęcherz taki, podczas padania palpacyjnego może nawet pęknąć w jamie brzusznej, co najczęściej kończy się zejściem śmiertelnym z powodu zapalenia otrzewnej. Kamienie moczowe mogą również gromadzi się w samym pęcherzu drażniąc i kalecząc jego ścianę.