Preparaty

Mogą występować w formie tabletek, past, bądź kropli na kark typu „spot on”. Jeśli nie jesteśmy w stanie samemu podać we właściwy sposób środka odrobaczającego kotu to należy poprosić o pomoc lekarza weterynarii. Po podaniu preparatu może u zwierzęcia wystąpić biegunka. Nie jest to objaw patologiczny, ale prawidłowa reakcja organizmu na podanie środków odrobaczających spowodowana wzmożoną perystaltyką jelit. Silniejszy pasaż jelitowy powoduje odczepienie się endopasożytów przytwierdzonych do błony śluzowej jelit, a w konsekwencji ich eliminacje z organizmu.

Najczęstsze pasożyty

Do najczęściej spotykanych endopasożytów należą tasiemce, glisty, włosogłówki i toksoplazma. Wbrew pozorom tasiemcem najczęściej występującym u kotów nie jest tasiemiec koci, ale Dypyliduim caninum – tasiemiec psi. Do zarażenia dochodzi w sytuacji zapchlenia kota, gdyż właśnie pchły są jego żywicielem pośrednim. Kot myjąc się połyka przyczepione do sierści jaja tasiemca. Objawami inwazji tasiemca psiego jest pojawienie się członów wydalanych z kałem Są one wielkości ziarna ryżu i mają biały kolor.

Należy pamiętać, aby mieć jak najmniejszy kontakt z kocimi odchodami, ponieważ grozi nam w tym przypadku zarażenie różnymi pasożytami, na przykład Toxoplazma gondii. Kuwetę powinno się sprzątać w rękawicach ochronnych. Powinno się utrzymywać ja w czystości, dlatego trzeba co najmniej raz w tygodniu myć kuwetę wrzątkiem i środkami czystości, najlepiej tymi które zawierają chlor.

Profilaktyka i utrzymanie czystości jest kluczem do zapobiegania inwazji pasożytów. Dotyczy to nie tylko opisanych wyżej wewnętrznych szkodników, ale także na przykład pcheł, czyli przedstawicieli pasożytów zewnętrznych.