Choroby kotów

03.08.2010
autor:  Agata Wieczorek
kategoria:  Choroby kotów

Łupież jest zjawiskiem niepożądanym. Świadczy o złym stanie utrzymania zwierzęcia, wpływa negatywnie na jego wygląd, a przede wszystkim dostarcza nam wielu kłopotów. Może on wynikać z błędów żywieniowych, złej pielęgnacji lub obecności pasożytów zewnętrznych.

Co to jest łupież?

Łupież to martwe łuski naskórka, które są widoczne na skórze w postaci białych płatków. Są szczególnie widoczne u kotów posiadających ciemną sierść.

Przyczyny

Najczęściej jest wynikiem zbyt częstych kąpieli. Czasami wynika z faktu złego spłukania z kota szamponu lub zastosowania niewłaściwie dobranych preparatów myjących. Zwierząt nie wolno myć w środkach przeznaczonych dla ludzi. Mają one bowiem inne pH skóry. Może to zaowocować chorobami skóry i okrywy włosowej, których początkiem będzie właśnie obecność złuszczonych płatków skóry.

Do powstania łupieżu dochodzi także w wyniku niedostatecznej pielęgnacji kota wynikającej z naszych błędów. Zdarza się to nagminne u kotów długowłosych i bezwłosych. U tych ostatnich niezmiernie ważna jest dbałość o skórę i jej wytwory (pazury, wąsy, wibrysy).

Inną przyczyną łupieżu są błędy żywieniowe, niedostateczna ilość potrzebnych składników pokarmowych. Na przykład niedobory witaminy B6 mogą doprowadzić do zapalenia skóry i upośledzić czynność gruczołów skórnych, co może objawiać się łupieżem. Witaminą niezwykle ważną w prawidłowym przebiegu fizjologicznych przemian skóry jest biotyna czyli witamina H. Oddziałuje ona na wydzielanie gruczołów łojotokowych. Jej niedobór prowadzi do łojotoku z wytworzeniem łoju o niewłaściwym składzie. Następstwem tego jest łojotokowe zapalenie skóry i jej złuszczanie się w postaci łupieżu.

Najbardziej niebezpieczną i uciążliwą przyczyną łupieżu jest inwazja roztoczy. Wywołują one jednostkę chorobową zwaną cheyletiellozą czasami określana jako „łupież wędrujący”.

Do zakażeń dochodzi najczęściej w dużych skupiskach kotów, mogą to być hodowle, wystawy bądź schroniska. Pasożyt ten wykazuje preferencje gatunkowe, oznacza to, że inny gatunek będzie pasożytował na psach, a inny na kotach. Może zdarzyć się także sytuacja zarażenia się człowieka tym roztoczem. Charakter zoonoz wykazują Cheyletiella acari i Cheyletirlla idae.

Inwazja takich roztoczy objawia się tworzeniem łusek, głównie w okolicy grzbietu i szyi. Uczucie swędzenia nie zawsze musi temu towarzyszyć. Czasami jednak zdarza się, że świąd jest bardzo silny. Dochodzi wtedy do mechanicznego uszkadzania skóry podczas drapania. Swędzenie jest bardziej widoczne u młodych osobników bądź wyraźnie osłabionych. Oprócz powyższych objawów można również stwierdzić zwiększony łojotok, który przyczynia się do powstawania łusek. Częściej na to schorzenie zapadają rasy długowłose. U kotów o ciemnej sierści jest ono łatwiejsze do zaobserwowania. Białawe roztocza podobne do łusek skóry można wypatrzeć gołym okiem lub pod lupą. Najgorsza sytuacja występuje, gdy zwierzęta są trzymane w większych grupach, gdyż wtedy dochodzi do samo zarażania się kotów. Istotne są dobre warunki higieniczne i właściwe odżywienie zwierząt.


1 2 //1
zapisujemy ocenę
Oceń artykuł:
Wasza ocena: 5.0 (1 głosów)

Poprzedni Następny
Zobacz również
Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego artykułu