Objawy

Pierwszymi oznakami choroby jest wzmożone pragnienie i częste oddawanie moczu. Następnie dołącza się zwiększony apetyt. Zwierzę je więcej pokarmu, lecz nie tyje. Koty, które były otyłe zaczynają chudnąć, a pobierają przy tym większe dawki pokarmowe. W kolejnych etapach rozwoju choroby hiper apetyt przeradza się w brak apetytu. Zwierzę nie chce jeść często wymiotuje. Dołączają się posmutnienie i apatia. Następnie rozwija się zanik mięśni, u kotów dotknięte tym procesem są przede wszystkim mięśnie grzbietu. Okrywa włosowa staje się matowa, przetłuszczona, występuje także łupież. W wyniku uszkodzenia narządów dochodzi do powstania żółtaczki oraz upośledzenie funkcji nerwów obwodowych. Kot w takim stadium choroby porusza się w charakterystyczny sposób. Chodzi opierając kończynę na całej długości stopy. Jest to tak zwana neuropatia cukrzycowa.

Leczenie

Terapia nie zawsze prowadzi do całkowitego wyleczenia. Niestety czasami jest konieczność podawania odpowiednich leków do końca życia zwierzęcia. Bardzo pomocna w walce z tą chorobą okazuje się właściwie dobrana dieta. Powinna być ona uboga w węglowodany. Jednak dobór jej jest sprawą indywidualną każdego zwierzęcia, gdyż należy uwzględnić stopień rozwinięcia choroby oraz stan zdrowia kota. Czasami występuje konieczność podawania insuliny. Podaje się ją w iniekcjach. Właściciel będzie niestety zmuszony nauczyć się robić kotu zastrzyki. Iniekcje muszą odbywać się o ściśle określonych godzinach. Codziennie tak samo. Niedotrzymanie godzin podań leku może spowodować wystąpienie objawów choroby, a nawet ich zaostrzenie.

Profilaktyka

W zapobieganiu cukrzycy niezwykle ważną rolę odgrywa właściwa waga kota oraz podawanie mu odpowiedniej karmy. Schorzenie to bowiem najczęściej notowane jest u zwierząt z nadwagą.