Opieka nad potomstwem

Fretki są bardzo dobrymi matkami i od razu po porodzie wylizują młode i ogrzewają je swoim ciałem. Przez pierwszy tydzień nie należy ingerować w to, co dzieje się w gnieździe. Samica może zachowywać się wobec nas bardzo różnie – niektóre pozwalają zbliżać się do młodych bez problemu, inne stają się agresywne. Młode bardzo szybko rosną i stają się coraz bardziej ruchliwe – samica wyczulona na ich piski znosi je cierpliwie do gniazda. Dlatego też niewskazany jest wychów młodych z matką w klatce, gdyż mogą one wydostać się przez szczebelki na zewnątrz klatki. Optymalnym rozwiązaniem w tej sytuacji są lite, najlepiej drewniane gniazda. Regularnie dbamy o jego czystość, a w sposób szczególny, gdy szczenięta osiągają wiek dwóch tygodni, gdyż wtedy zaczynają zjadać pokarm stały przynoszony do gniazda przez matkę. Wówczas też możemy przygotować dla nich drobno zmielone mięso z niewielką ilością gotowanego ryżu i witaminami dla młodych. W trzecim tygodniu życia małe fretki otwierają oczy i ich ruchliwość jeszcze się zwiększa – próbują opuścić gniazdo. Czwarty tydzień to najlepszy moment, aby rozpocząć oswajanie młodych – staramy się spędzać z nimi wtedy jak najwięcej czasu i przyzwyczajać je do człowieka i otoczenia. Około 7-8 tygodnia fretki możemy już oddzielić od matki i oddać nowym właścicielom.

Sztuczny odchów młodych rzadko jest skuteczny. Bardzo często udaje się natomiast podłożenie szczeniąt matce zastępczej. Jeżeli jednak podejmujemy się sami odchowania młodych, to karmimy je co 2 godziny małymi porcjami mleka, najlepiej zakraplaczem. Jednocześnie stale dogrzewamy je i po każdym karmieniu masujemy brzuszek. Najlepiej sprawdzają się preparaty mlekozastępcze dla kociąt, wzbogacone śmietaną. Mleko podajemy do 5 tygodnia życia, w dzień i w nocy, co 4 godziny, ogrzane do temperatury ciała. Jeżeli maluchy przeżyją dwa pierwsze tygodnie, to ich szansa na przeżycie zdecydowanie wzrasta, wtedy bowiem zaczynają one jeść stały pokarm.