Wśród szynszyli dotychczas opisane zostały dwa gatunki – szynszyla z krótkim ogonem (Chinchilla brevicaudata) i szynszyla z długim ogonem (Chinchilla lanigera). Pochodzą one z Ameryki Południowej i pierwotnie zamieszkiwały teren Boliwii, Chile i Argentyny.

Najczęściej hodowana jest szynszyla z długim ogonem, o standardowym, szarym ubarwieniu naturalnym. Istnieją jednak także różne jej odmiany barwne, takie jak np. szynszyle białe, srebrne, platynowe itp.

Biologia

Są to zwierzęta najaktywniejsze nocą, przez co posiadają one duże oczy i uszy oraz długie włosy czuciowe na wardze górnej. Ich futro bardzo silnie chłonie wodę, dlatego niewskazane są dla nich kąpiele wodne, jedynie piaskowe. Ważą około 400-600 g, przy długości ciała wynoszącej 25-26 cm i długości ogona 14-18 cm u szynszyli o długim ogonie. Żyją one maksymalnie 10-20 lat, jednak w niewoli zdecydowanie krócej. Są to gryzonie posiadające 20 zębów – odpowiednio w żuchwie i szczęce po dwa siekacze, dwa przedtrzonowce i sześć trzonowców. Zęby rosną im przez całe życie, dlatego bardzo ważne jest odpowiednie ścieranie ich. Najlepiej zapewnia to nieograniczony dostęp do siana i trawy, co pozwala także utrzymać prawidłową motorykę przewodu pokarmowego. Siekacze są charakterystycznie ciemnopomarańczowo zabarwione, ich odbarwienie na biało powodowane jest najczęściej niedoborem związków mineralnych. Dojrzałość płciową samice osiągają w 4-6 miesiącu życia, natomiast samce w 4-9 miesiącu. Dojrzałość hodowlaną natomiast osiągają od 9 miesiąca. Cykl płciowy trwa u nich 28- 30 dni z 3-4 dniowym okresem rui i owulacją indukowaną przez kopulację. Ciąża trwa około 111 dni, z dopuszczalnym odchyleniem do 3 dni. Zwykle rodzi się 1-4 młode, o wadze 30-60 g. Mają one pełną okrywę włosową i otwarte oczy. Ssą mleko przez 4-8 tygodni. Poród trwa maksymalnie do 4 godzin.